Klodije Albin
Decim Klodije Albin (oko 150. godine, izvršio samoubistvo 9. februara 197. godine) bio je rimski uzurpator, koga su vojnici iz Španije i Britanije izvikali za cara nakon ubistva Pertinaksa. Ime Albin znači "beli", dok je značenje kognomena njegovog rivala Pescenija Nigera bilo "crni".
Albin je poticao iz aristokratske familije iz Severne Afrike i držao je upravu nad Britanijom od 192. godine.
Kada je Pertinaks bio ubijen, pretorijanska garda na čelu sa pretorijanskim prefektom stavila je na prodaju presto rimskih careva. Presto je kupio bogati senator Didije Julijan, ali su pobune u provincijama značile da će sledeći car biti stvarno izabran daleko od Rima.
U Građanskom ratu koji je izbio, Albin je u početku bio u savezu sa Semtimijem Severom, koji je osvojio Rim. Albin je čak prihvatio titulu cezara koju mu je Septimije Sever uručio. Tako je Albin u stvarnosti kontrolisao veći deo zapadnog dela Carstva, uz pomoć 3 britanske legije i jedne španske. No, kada je Sever porazio Pescenija Nigera, odnosi između njega i Albina su se pogoršali. Sever je čak poslao ubice da se reši Albina.
U jesen 196. godine, Albin se proglasio za cara, tj. avgusta, i prešao iz Britanije u Galiju, povevši sa sobom veći deo svojih britanskih trupa. Porazio je jednog Severovog legata, i time je ustvari uspostavio kontrolu nad Galijom.
Februara 197. godine, Albin i Sever su poveli direktnu bitku kod Lugdunuma. Bila je to velika bitka u kojoj je učestvovalo 150 000 ljudi sa svake strane. Albin je bio poražen i izvršio je samoubistvo.
