Evangelička metodistička crkva

Evangelička metodistička crkva je nastala ujedinjenjem dveju crkava – Evangeličkog zajedništva i Episkopalne metodističke crkve. U engleskom govornom području su novoj ujedinjenoj denominaciji dali ime „United Methodist Church“ (ujedinjena metodistička crkva), dok je u mnogim evropskim državama dobila ime: Evangelička metodistička crkva.

Evangelička se zove zato što propoveda jevanđelje. Poruka o Božjoj ljubavi ka svim ljudima predstavlja sadržaj i mera života crkve i njenih članova. Apostol Pavle je to opisao ovako: Bog prihvata sve ljude i zato mogu Njegovoj ljubavi verovati. Ko ovako veruje u Boga dobija večni život bez ikakvog napora. Ovaj život počinje ovde na zemlji i neće ga uništiti ni smrt. Reformatori su prepoznali ovu istinu jevanđelja i dara Božje ljubavi i propovedali je kao „opravdanje samo verom“. Evangelička metodistička crkva takođe prihvata ovu istinu i samim tim pripada evanđeoskim crkvama. Na osnovu ove istine pokušava tražiti i slediti način ispravnog hrišćanskog života.

Metodisti je prvobitno bio podrugljiv nadimak za jednu grupu mladih studenata na Oksfordu u Engleskoj. Ova grupa je u ustaljeni studentski život pokušala da uvede redovno proučavanje Biblije, zajedničke molitve, pomoć siromašnima, bolesnima i zatvorenicima. Vođa ove grupe je postao mladi anglikanski sveštenik Džon Vesli (eng. John Wesley) (1703-1791). Zajedničkim snagama su se ovi mladi ljudi trudili da rade dobro i ugode Bogu. Jednog dana je Džon Vesli u Londonu čuo čitanje predgovora tumačenja poslanice Rimljanima Martina Lutera. Bila je to reč o ljudima koji uzalud pokušavaju ugoditi Bogu putem „poboljšanja svog života i činjenjem dobrih dela“, jer to nije dovoljno ma koliko se trudili. Dalje Luter govori o veri, kao o Božjem delovanju u nama, o delovanju koje nas čini novim ljudima a ovakva vera onda donosi dobro. Čovek više ne mora da se trudi, da sam od sebe ugodi Bogu, zato što zna da ga Bog prihvata takvog kakav jeste i menja njegov život. Ovo predavanje je pomoglo Vesliju da suštinski promeni svoju veru. Strah od toga kako ga Bog vidi se promenio u radosnu sigurnost da ga Bog zbog Isusa Hrista ljubi. Vesli je spojio poslanje o radosnoj vesti sa socijalnim principima i angažovanjem. Od spontanog početka se razvio rastući pokret koji je morao da se suočava sa raznim preprekama, mržnjom i neslaganjem. Podrugljiv nadimak se delovanjem Veslija pretvorio u časni nadimak. Od tog malenog pokreta nastala je Metodistička crkva, najpre u Sjedinjenim Američkim Državama, a kasnije i u mnogim drugim državama sveta, a 1898. god. i u Srbiji.

Metodistički pokret u početku nije imao za cilj osnivanje nove crkve. Međutim, otpor velikih crkava i potrebe misijskih stanica, vodili su ka osnivanju Metodističke crkve. U početku je Vesli ljude, koji su doživeli obraćenje propovedanjem metodista, okupljao u manje grupe. Tu je trebalo da ojačaju svoj novi hrišćanski način života. Ovakvu sliku crkve koja je nastala iz pokreta i trudi se da ostane pokret vidimo i u Novom Zavetu: Duh sveti vodi ljude ka veri i poziva ih u zajedništvo. Odlikom hrišćanske crkve je jedinstvo vernika sa Isusom Hristom.

Crkva nije nešto završeno, zatvoreno. Crkvi je stalno iznova potrebno obnovljenje Duhom Svetim. Ona se menja putem ljudi koji joj se priključuju i zato je njeno formiranje neprekidnim zadatkom onih koji njoj pripadaju i slede Isusa Hrista. Za pripadnost crkvi važi isto što i za veru: pozvani smo ka slobodnom odgovoru na Božje delovanje.

Evangelička metodistička crkva u Srbiji ima 14 zajednica, kojim pripada oko 1000 članova i prijatelja i sve se nalaze u Vojvodini.