Prijeđi na sadržaj

Evdokija Ingerina

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno sa stranice Eudokia Ingerina)
Evdokija Ingerina
Carica Bizantskog Carstva

Vladavina 24. septembar 867 – 882
Suprug/a Mihailo III (kao ljubavnica)
Vasilije I
Potomstvo Konstantin
Lav VI
Patrijarh Stefan I
Aleksandar
Ana Porfirogenita
Helena Porfirogenita
Marija Porfirogenita
Dinastija Makedonska
Otac Inger, varjaški gardist
Majka žena iz porodice Martiniakoi
Rođen/a cca. 840
Umro/la cca. 882. (dob: 41–42)

Eudokija ili Evdokija Ingerina (grčki: Ευδοκία Ιγγερίνα) (cca. 840 – cca. 882) bila je supruga bizantskog cara Vasilija I, poznata i kao ljubavnica njegovog prethodnika Mihaila III te kao majka careva Lava VI i Aleksandra i carigradskog patrijarha Stefana I.

Eudokija je bila kćerka Ingera, varangijskog (varjaškog) gardista u carskoj službi. Majka joj je bila Martinakia, u dalekom rodu sa carskom porodicom.[1]

Njen najbliži rod su bili ikonoborci te je bila u nemilosti carice Teodore. Oko 855. je postala ljubavnicom njenog sina Mihaila III, što je izazvalo bijes carice majke i moćnog ministra Teokistosa. Mihailo je, nastojeći smiriti skandal, Eudokiju dao udati za svog prijatelja Vasilija; sa njom je nastavio ljubavnu vezu, a da bi Vasiliju ublažio poniženje, dozvolio mu je ljubavnu vezu sa vlastitom sestrom Teklom.

Evdokija je 866. rodila sina Lava, a potom 867. i Stefana. Iako su službeno bila Vasilijeva djeca, javnost, pa i sam Vasilije su u to sumnjali. Njen najmlađi sin Aleksandar je, s druge strane, rođen nakon Mihailovog ubistva, pa se smatra Vasilijevim sinom.

Deset godina nakon početka Vasilijeve vladavine, započela je novu ljubavnu vezu s jednim čovjekom. Kada je to doznao, Vasilije ga je dao prisilno zarediti. Nedugo prije smrti je odabrala Teofano za suprugu svom sinu Lavu.

Kraljevske titule
Prethodi:
Eudokija Dekapolitissa
Bizantska carica-supruga
867–882
Slijedi:
Teofano Martiniake

Literatura

[uredi | uredi kod]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Cyril Mango, "Eudocia Ingerina, the Normans, and the Macedonian Dynasty," Zbornik radova Vizantoloskog Instituta, XIV-XV, 1973, 17-27.

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]