Emmanuelle (film)
| Emmanuelle | |
|---|---|
 | |
| Režija | Just Jaeckin |
| Producent | Yves Rousset-Rouard |
| Scenario | Jean-Louis Richard[1] |
| Predložak | Emmanuelle; autor: Emmanuelle Arsan |
| Uloge | |
| Muzika | Pierre Bachelet |
| Fotografija | Robert Fraisse[2] |
| Montaža | Claudine Bouché[2] |
| Studio | Trinacra Films |
| Datum(i) premijere | 26. 6. 1974 (Pariz)
|
| Trajanje | 105 min. (inetgralna necenzurirana verzija) |
| Zemlja |  Francuska |
| Jezik | francuski |
| Bruto prihod | 4 mil. $ (kino-distrubucija u SAD i Kanadi))[3] 8,893.996 prodanih kino-ulaznica (Francuska)[4] |
Emmanuelle je francuski erotski film snimljen 1974. godine u režiji Justa Jaeckina, poznat kao jedno od komercijalno najuspješnijih ostvarenja žanra, odnosno prvi u istoimenoj filmskoj seriji.
Predstavlja adaptaciju istoimenog romana Emmanuelle Arsan. Naslovna protagonistica, čiji lik tumači Sylvia Kristel, je mlada Francuskinja koja dolazi u Bangkok kod svog supruga diplomata (čiji lik tumači Daniel Sarky). Radnja prikazuje kako se u društvu libertinski raspoloženih zapadnjaka upušta u niz seksualnih pustolovina sa oba spola.
Iza Emmanuelle je stajao producent Yves Rousset-Rouard, koji je ideju za snimanje dobio zahvaljujući filmu Posljednji tango u Parizu, koji je postigao izuzetan komercijalni uspjeh usprkos velikih kontroverzi vezanih uz njegov, za tadašnje standarde, eksplicitni sadržaj. Nastojeći snimiti erotski film koji bi se svojom kvalitetom izdigao iznad jeftinih seksploatacijskih ostvarenja, režiju je povjerio hvaljenom modnom fotografu Justu Jaeckinu, a naslovna uloga je povjerena dotada nepoznatoj nizozemskoj manekenki Kristel. Ugledni glumac Alain Cuny, koji se pojavljuje u ulozi u Emmanuelleinog ljubavnika Marija, bio je jedino poznatije ime iz svijeta mainstream filma; kasnije je tvrdio da je ulogu u takvom filmu preuzeo u namjeri da iskaže svoj prezir prema korumpiranoj i licemjernoj francuskoj filmskoj industriji.
Emmanuelle je imao relativno malo problema sa cenzurom, a čemu je najviše doprinio novi ministar kulture Michel Guy sa svojim liberalnim shvaćanjima. Zbog toga je u kino-dvorane pušten bez gotovo ikakvih rezova, uključujući i neke dotada nezamislive scene poput one u kojoj bangkonška striptizeta puši cigaretu iz vlastite vagine. Iako je film u mnogim dijelovima javnosti proglašen pornografskim, izazvao je ne samo veliko zanimanje publike, nego je i postao najgledaniji film godine u francuskim kino-dvoranama. Komercijalni uspjeh je potakao ne samo stvaranje novih standarda eksplicitnosti erotskih sadržaja u francuskoj kinematografiji, nego i potakao francuske vlasti da sljedeće godine konačno legaliziraju pornografske filmove, koji su za razliku od "meke" Emmanuelle imale mnogo eksplicitniji ("tvrdi") sadržaj.
Uspjeh Emmanuelle je od Kristel učinio međunarodnu zvijezdu i jednu od pop ikona svog doba. Također je potakao ne samo snimanje nastavka Emmanuelle antidjevica 1977. godine, nego i niza sličnih ostvarenja u drugim zemljama, među kojima se najviše ističe Italija s filmovima poput Emmanuelle nera gdje je glavni lik tumačila Laura Gemser.
Uloge[uredi | uredi kod]
- Alain Cuny : Mario
- Sylvia Kristel : Emmanuelle
- Marika Green : Bee
- Daniel Sarky : Jean
- Jeanne Colletin : Ariane
- Christine Boisson : Marie-Ange
- Romain Micmande : Luc
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ „Credits”. BFI Film & Television Database. London: British Film Institute. Arhivirano iz originala na datum 2013-11-16. Pristupljeno November 16, 2013.
- ↑ 2,0 2,1 „Emmanuelle (1973) Just Jaeckin” (francuski). bibliotheque du film. Cinémathèque Française. Pristupljeno 16. XIU 2013.
- ↑ "All-time Film Rental Champs", Variety, 7 January 1976 p 50
- ↑ Podaci o gledanosti filmova Sylvije Kristel u Francuskoj na Box Office Story
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Emmanuelle na sajtu IMDb
- Emmanuelle na AlloCiné (fr)
- La censure cinématographique en France Arhivirano 2006-12-04 na Wayback Machine-u