Crkva sv. Georgija na Trnovcu

Crkva sv. Georgija

Crkva svetog Georgija nalazi se na brdu Trnovac u Tuzli i pripada Srpskoj pravoslavnoj crkvi (Eparhija zvorničko-tuzlanska). Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika, na sjednici održanoj od 7. do 13. jula 2009. godine, donijela je odluku da se crkva proglasi za nacionalni spomenik BiH. Ovu odluku Komisija je donijela u sljedećem sastavu: Zeynep Ahunbay, Martin Cherry, Amra Hadžimuhamedović (predsjedavajuća), Dubravko Lovrenović, Ljiljana Ševo. Nacionalni spomenik čine: hram svetog velikomučenika Georgija sa živopisom koji se sastoji od 29 slika, ikonostas sa 17 ikona i groblje.

Istorija

Sa premještanjem sjedišta zvorničkog kajmekama iz Zvornika u Tuzlu, godine 1852, episkopska stolica je iz Zvornika prenesena u Tuzlu, a eparhija promijenila naziv u Zvorničko-tuzlanska.

Hram svetog velikomučenika Georgija je zadužbinska crkva bogate trgovačke porodice Jovanovića iz Donje Tuzle. Podignuta je 1900. godine. Porodica tuzlanskih Jovanovića je porijeklom iz Jerovog Luga, iz Sprečanske doline, općina Kalesija. U Tuzli su se afirmisali i postali jedna od najznačajnijih građanskih srpskih porodica.

Opis

Grobna crkva na Trnovcu ima trikonhalnu osnovu sa sažetim upisanim krstom, a prema konceptu prostorne organizacije, pripada tipu jednobrodne crkve sa pripratom, naosom, oltarskim prostorom i horskom galerijom.

Gabaritne spoljne mjere crkve iznose 9,46 x 11,61 metara. Zidovi crkve su debeli oko 65 cm, a malterisani su sa unutrašnje i spoljne strane. Dispoziciono rješenje crkve, kao i njeno likovno rješenje, te obrada detalja, ukazuju na uticaje moravske škole (najkarakterističnija odlika tog stila je osnova u obliku trikonhosa).

U njenoj silueti dominiraju centralno postavljena kupola i dva pravougaona tornja koji završavaju kupolama, prodor kvadratičnog kubusa naosa, ulazni rizalit sa polukružnim frontonskim završetkom i polucilindrične forme konhi trolista koje završavaju polukupolama.

Zidno slikarstvo i ikonostas

O podizanju i osveštenju svjedoče dva natpisa isklesana u kamenu. Prvi natpis, smješten unutar crkve, ispisan ćiriličnim pismom donosi značajne podatke o darovateljima hrama, te godini izgradnje: JDFO CDTNB.

Ikonografski program živopisanja crkve osmišljen je u skladu s tipom hrama, prema obrascu koji se primjenjuje za oslikavanje hramova s kupolom, tj. u najvišoj tački (kupoli) oslikan je Hrist Pantokrator, a ispod njega, u prostoru osmougaone piramidalne forme, četiri jevanđelista sa svojim simbolima. U nišama istočne konhe oslikana je Bogorodica Širšaja (odnosno Mati Nebeska), a ispod nje Hrist sa krunom. Hram je živopisan s ukupno 29 slika.

Groblje

Groblje koje se nalazi uz hram svetog Georgija na Trnovcu obuhvata prostor od ukupno 35 689 m2. Od svog nastanka do danas, groblje je multikonfesionalno, ali je pod vlasništvom i upravom Srpske pravoslavne crkvene općine u Tuzli. Zbog toga je dopušteno ukopavanje po obredima svih konfesija, ali i bez obreda. Groblje se kontinuirano koristi od kraja XVIII vijeka.

Na ulazu u groblje, SPKD „Prosvjeta“ iz Tuzle i Međunarodna galerija portreta Tuzla postavile su spomen-ploču Đorđu Mihajloviću (Tuzla, 1875. – Tuzla, 1919.), slikaru čija djela pripadaju početnoj fazi razvoja savremene umjetnosti u Bosni i Hercegovini. Sahranjen je na trnovačkom groblju, ali se ne zna gdje mu je grob. Ismet Mujezinović (Tuzla, 1907. – Tuzla, 1984.), također istaknuti bosanskohercegovački slikar sahranjen je na ovom groblju sa suprugom Marijom.

Literatura

• Zoran M. Jovanović, Azbučnik pravoslavne ikonografije i graditeljstva, Beograd, Muzej srpske pravoslavne crkve.
• Dragiša Trifković,Tuzlanski vremeplov, 1981

Vanjske veze

Crkva sv. Georgija na Trnovcu na Wikimedijinoj ostavi

• Web stranica Mitropolije Dabrobosanske