Amalrik od Bene
| Amalrik da Bene | |
|---|---|
|
| |
| Datum rođenja: | [[]] [[]] |
| Šartr | Šartr () |
| 1206. | 1206, 1209 1206. |
| Pariz | Pariz () |
.jpg)
1206. Amalrik da Bene (?-1206) bio je francuski teolog.
Bio je čuven kao profesor teologije u Parizu. U svojim predavanjima zastupao je teze koje su se pojavile u Šartrezu i ličile na panteizam jer se njima tvrdilo da su Bog i druga stvorenja identični. Smatra se da je bio pod uticajem Jovana Skota Eriugene.[1] Ovakvi stavovi vodili su neoplatonizam, suprotan učenju Avgustina. Za Amalriha od Bene, bog je forma svih formi.[2] Zvaničnoj rimokatoličkoj crkvi je posebno smetala njegova tvrdnja da u njemu stanuje Sveti duh. Jer, ako je tako, njegove akcije i dela se ne mogu negirati, a još manje smatrati grehom. Njegovo učenje osuđeno je na Četvrtom laterantskom koncilu.
Čim su došli u opasan sukob sa rimokatoličkom crkvom, Amalrik i njegove pristalice su se povukli i živeli izolovano, a kasnije potpuno skriveno, jer su ih crkvene vlasti tražile i progonile. Imali su više skrivenih zajednica zvanih amalrikijani. Godine 1210. otkriveni su i na lokalnom sinodu iste godine odlučeno je da dvanaestorica budu spaljeni, a četvorica zazidani u neki zid. Poslednji iz ove zajednice, izvesni Godino, uhvaćen je 1219. godine u Amijenu i živ spaljen.[3]