Prijeđi na sadržaj

Altimet frizbi

Izvor: Wikipedija

Altimet frizbi je takmičarski timski sport bez fizičkog kontakta koji se igra frizbijem. Cilj igre je osvojiti poen dodavanjem diska saigraču koji se nađe u protivničkoj zoni, slično kao u američkom fudbalu. Igrač se ne sme kretati dok drži disk. Altimet je prepoznatljiv po fer i timskoj igri, i uživanju u njoj.

Originalno zvan "altimet Frizbi", ovaj sport je pravilnije zvati "altimet" zato što je "Frizbi" zaštićeno ime za diskove koje proizvodi Wham-O. Diskovi koje proizvodi Discraft su najčešće korišteni, iako se i Wham-O i Daredevil Discs takođe često koriste u takmičenju. Igra se igra sa 175 gramskim diskom. Samo za neke lokalne i internacionalne turnire postoje posebni diskovi koje je odobrila asocijacija odgovorna za te turnire.

Pravila igre

[uredi | uredi kod]

Postoje dve grupe skoro identičnih pravila: pravila UPA koja se koriste u Severnoj Americi i pravila WFDF koja se koriste u svim ostalim delovima sveta. Uglavnom su ista sa manjim razlikama. Ovaj članak daje pregled pravila koja su ista u oba slučaja. Za više detalja pogledajte veb-sajtove nadležnih organizacija koji su dati na kraju članka.

Cilj igre

[uredi | uredi kod]

Cilj altimeta je postići poen tako što se uspešno prihvati saigračev pass u polju protivničke zone. (Neko se može nesložiti sa ovim, tvrdeći da je ovo sekundarni cilj, gde je primarni zabaviti se i provesti lepe trenutke; na mnogim turnirima, nagrada "Spirit of the Game" - "Duh igre" (pogledaj ispod) je podjednako vredna kao i osvajanje finala.) Meč je završen kada jedan od timova osvoji unapred dogovoreni broj poena. Ovim se obezbeđuje da tim može pobediti isključivo osvajanjem poena, a ne pukim isticanjem vremena za igru.

Timovi

[uredi | uredi kod]

Altimet obično igraju dva tima od po sedam igrača. U neformalnim mečevima ovaj broj varira. Izmene među igračima se ovavljaju u pauzama između postizanja poena, gde su timovi obično u mogućnosti da imaju do 20 rezervnih igrača na klupi u toku turnira. Nedostatak igrača za izmenu može naterati tim da igra kompletan meč bez izmena, što je poznato kao savage (divljak) ili Ironman (čelični čovek).

Polje

[uredi | uredi kod]

Pravila igre nalažu da teren bude 70 jardi (64 metara) puta 40 jardi (37 metara). Po pravilima UPA, krajnja zona je dugačka 25 jardi (23 metara), dok po pravilima WFDF, krajnja zona je 18 metara. U normalnim okolnostima, altimet se igra na otvorenom travnatom terenu. Linije terena su označene bojom i čunjevima.

Tok igre

[uredi | uredi kod]

Pul ili izbacivanje

[uredi | uredi kod]

Igrači stanu u liniju na ivicu njihovih zona, i ekipa koja je u odbrani baca disk, radi tzv. pul bacanje, ekipi koja je u napadu, tako da oni mogu otpočeti igru. Pulovi su normalno dugački i visoki, tako da daju odbrani priliku da se pomere što dalje napred na terenu. Ipak, ponekad je pul kratak, sa namerom da se disk otkotrlja nakon što udari o zemlju. Ako odbrana dotakne pul, a ne uhvati ga, disk se dodeljuje protivničkoj ekipi.

Često, pul počinje član odbrane time što podigne jednu ruku držeći disk u njoj, saopštavajući tako da je njegov tim spreman da počne igru. Kada je tim koji je u napadu spreman da prihvati pul, jedan od igrača iz te ekipe takođe podigne ruku.

Tim koji počinje igru pulom odabira se u sličnom stilu kao bacanje novčića. Po jedna osoba iz obije ekipe uzme po disk i baci ga u vazduh da se vrti kao novčić. Predstavnik prethodno dogovorenog tima kaže "isti" ili "različiti" u vezi sa načinom na koji će diskovi pasti, da li oba na istu stranu ili na različitu. Nekada se jedan disk zavrti i bira se ili "glava" ili "pismo", što se odnosi na stranu diska sa dizajnom (glava) ili praznu stranu frizbija (pismo) koja će biti vidljiva nakon pada diska na zemlju. Ako pogode, mogu birati ili da prihvataju pul prvi, ili da izaberu stranu terena. Strana terena je bitna u zavisnosti od pravca vetra ili sunca.

Kretanje diska

[uredi | uredi kod]

Disk se može kretati u bilo kom pravcu dodajući pas ka saigraču. Igrač koji hvata disk mora se zaustaviti nakon nekoliko koraka, zavisno koliko je bio jak njegov momnat u trku, nakon čega se može samo rotirati oko pivotirajuće noge. Igrač mora odrediti pivotirajuću nogu prije bacanja. Bacač može samo da uhvati disk koji je bacila njegova/njena ekipe, ako se desi da ga prtivnik dotakne u letu.

Nakon hvatanja diska, igrač ima deset skundi da ga baci dalje. Ovaj period je poznat kao "stol" ili otezanje, i svaki sekund se glasno broji (stol brojanje) od strane obrane (markera) koji stoji u krugu od tri metra od bacača. Igrač može da drži disk i više od deset sekundi ako nema markera u krugu od tri metra, ili ako marker ne broji glasno stol; ako se marker promeni, novi marker mora da počne brojanje od nule.

Poentiranje

[uredi | uredi kod]

Poen se postiže kada bilo koji igrač uhvati dodavanje u protivničkoj zoni. (U starijoj verziji pravila samo napad može da poentira. UPA pravila dozvoljavaju odbrambenom igraču da preseče dodavanje napadača u zoni napada, što se naziva Kalahan gol, ali WFDF pravila ovo ne računaju kao poen.) Nakon postignutog poena, timovi izmene strane; tim koji je postigao poen ostaje u toj zoni, a protivnički tim uzima suprotnu zonu; igra kreće iz početak pulom tima koji je prethodno postigao poen.

Najznačajniji turniri

[uredi | uredi kod]

Altimet na plaži

[uredi | uredi kod]

Povezano

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]

Timovi u Srbiji

[uredi | uredi kod]

Izvori za igrače

[uredi | uredi kod]

Pravila

[uredi | uredi kod]

Međunarodne lige i udruženja

[uredi | uredi kod]

Ostale veze

[uredi | uredi kod]