Orao (vazduhoplovna jedrilica)
Za ostale upotrebe, v. Orao (razvrstavanje).
| |||||||||||||||||
Orao je prva posleratna visokosposobna jedrilica proizvedena u Srbiji, po konstrukciji jednoseda visokosposobna jedrilica drvene konstrukcije sa neuvlačivom amortizovanom skijom za sletanje ispod trupa. Konstruisali su inženjeri Boris Cijan i Stanko Obad, a dva uporedo građena prototipa u fabrici Ikarus u Zemunu završena su 1949. godine. Već naredne, 1950. godine na Svetskom prvenstvu u Švedskoj jedriličar Milan Borišek osvojio je drugo mesto u generalnom plasmanu leteći na ovoj jedrilici, a tokom sledećih godina na njoj su obarani mnogi državni rekordi.
Osnovna verzija je rađena u dve varijante - Orao IIb i IIc koje su se međusobno razlikovale po obliku krila, horizontalnog i vertikalnog repa. Obe varijante napravljene su u malom broju komada.
Jedina sačuvana jedrilica ovog tipa (registracija YU-4096, fabrički broj 185) izložena je u Muzeju vazduhoplovstva — Beograd. Napravljena je 1954. godine u preduzeću Letov u Ljubljani, a potom je predata Saveznom vazduhoplovnom centru u Vršcu gde su na njoj postizani brojni rekordi. Po rashodovanju u Vazduhoplovnoj školi u Beogradu uvršćena je u muzejsku zbirku novembra 1972. godine.
Karakteristike[uredi | uredi kod]
| Finesa | 1 : 36 pri brzini 85 km/h |
| Performanse |
|
| Dimenzije |
|
| Masa |
|