Šablon:IČ – Otonska renesansa
Otonska renesansa, poznata i kao renesansa 10. veka, period je kulturne obnove u istoriji srednjeg veka koji je trajao od početka 10. veka do oko 1030. godine. To razdoblje karakteriše živa kulturna delatnost, posebno u školama u Nemačkoj i, na raznorodniji način, širom evropskog kontinenta. Kulturom tog doba dominirala su dva velika intelektualca, Abbon od Fleuryja i Gerbert od Aurillaca. Među značajnim umetničkim dostignućima nalaze se iluminirani rukopisi i važna arhitektonska dela. Ovaj period kulturnog uspona bio je više limitiran u odnosu na karolinšku renesansu, koja mu je prethodila, i predstavljao je poslednju fazu u dugom razvoju srednjovekovnog obrazovanja, od 6. do 11. veka, pre procvata renesanse 12. veka.
Razdoblje kulture 10. veka prvi je nazvao "rensansom" nemački istoričar Hans Naumann. Tačnije, njegovo delo objavljeno 1927. grupiše pod tim terminom karolinški i otonski period pod naslovom Karolinška i otonska renesansa (Karolingische und ottonische Renaissance). Otonska je renesansa poznata i kao "renesansa 10. veka", da bi se uključili i događaji van Nemačke koja je bila pod vlašću otonske dinastije, odnosno kao "preporod 1000. godine", budući da zahvata i deo 11. veka. (Cijeli članak...)
Recentni izabrani članci: Nobelova nagrada za književnost – Krimski rat – André Malraux