Lech (rijeka)
| Rijeka Lech | |
|---|---|
 | |
| Lokacija | |
| Kontinenti | Evropa |
| Regije | Centralna Evropa |
| Države |  Austrija,  Njemačka |
| Pokrajine | Vorarlberg, Tirol, Bavarska |
| Gradovi | Reutte, Füssen, Schongau, Augsburg |
| Hidrografija | |
| Izvor – aps. visina – koordinate | Planina Rote Wand (Vorarlberg) 1840 m 47° 10′ 25″ N, 10° 0′ 14″ E |
| Ušće – aps. visina – koordinate | Dunav kod Marxheima 392 m 48°44′6″N 10°56′11″E |
| Dužina | 264[1] km |
| Pritoke | Vils, Wertach |
| Hidrologija | |
| Protok – srednji | 1,96[2] m³/s |
| Sliv – površina | crnomorski 3926 km² |
| Ulijeva se u | Dunav |
| Karta | |
 | |
Lech (latinski: Licus[2]) je rijeka u Austriji i Njemačkoj, desna pritoka rijeke Dunav, duga 264 km.[2]
Karakteristike[uredi | uredi kod]
Lech izvire u austrijskom Vorarlbergu , na južnim obroncima najviše planine Vorarlberga - Rote Wand. Od izvora teče 12 km u pravcu sjeverozapada do Tirola gdje teče narednih 78 km do njemačkog Füssena zatim u istom pravcu teče kroz Bavarsku do ušća u Dunav nedaleko od Ingolstadta.[2]
Rijeka ima sliv velik 3926 km², koji se proteže po Vorarlbergu, Tirolu i Bavarskau, dok u Austriji ima karakter tipičnog planinskog brzaka, u Njemačkoj je mirna ravničarska rijeka.
Dio korita rijeke južno od Augsburga - je zaštićeni prostor bara i vriština - Lechtalhaiden, velike biološke raznolikosti.[1]
Rijeka je posebno atraktivna kod Füssena, gdje je pregrađena branama viskokim i do 7 metara, pa ima kaskade i najveći njemački vodopad Lechfall, koji iako nije prirodni, koji iako nije prirodni privlači velik broj turista.[1]
Dolina rijeke poslužila je književnici Wilhelmini von Hillern za roman Dolina stvinara (Die Geier-Wally) 1873., on je kasnije poslužio kao libreto za operu Dolina (La Wally).[2]
