Lalinačka slatina
| Lalinačka slatina[1] | |
|---|---|
IUCN kategorija IV (zaštićeno stanište) | |
.jpg) Milanov čistac (Stachys-milani) | |
| Najbliži grad | Niš, Merošina  Srbija |
| Površina | 2,52 km² (1 mi² ) |
| Osnivanje | 2015[2] |
Bresničićka slatina nalazi se delom u Nišu, a delom u Merošini, Srbija[3]
Na Jugu Srbije slatine se javljaju u fragmentima i predstavljaju pravu retkost za koju se skoro i ne zna budući da su slana zemljišta kao prirodni fenomen široko rasprostranjena po Vojvodini. Poznata staništa, južno od Save i Dunava, nalaze se u okolini Vranja, Prokuplja i Niša. Za zaštićena staništa proglašena su dva lokaliteta: „Lalinačka slatina” i „Bresničićka slatina” u ataru sela Bresničić, od Prokuplja prema Kuršumliji, udaljena 13 kilometara. Flora ovih slatina specifična je i u biogeografskom smislu drugačija od slatina Panonske nizije.[4]
Slatine spadaju u najlošije zemljište tako da se najvećim delom koriste za ispašu stoke. Broj očuvanih slatina značajno je opao za poslednjih sto godina kao posledica razvoja industrije i poljoprivrede. Slana kopnena staništa u Evropi odavno su uključena u razne procese zaštite zbog proučavanja visoko vrednih i očuvanih predela. Zbog toga su identifikovane kao prioritetna staništa u Evropi i posebno zaštićena u okviru Ramsarske konvencije i mreže NATURA 2000.
Ova staništa imaju veoma veliki značaj, kako za očuvanje biodiverziteta, tako i kao izvor vrsta sa lekovitim svojstvima i divljih srodnika – neprocenjivih u oplemenjivanju biljaka i stvaranju novih sorti.
Zaštita Lalinačke slatine ili kako je narod naziva Lalinački đeram, ne sprečava poljoprivrednike da nastave da obrađuju zemljište, jer su pojedine biljke i opstale zahvaljujući tome, ali bez teških pesticida. Na osnovu studije Zavoda za zaštitu prirode Srbije, slatina je zaštićena 2015. god. Specifičan biljni svet razlog je što je Lalinačka slatina jedno od međunarodno značajnih područja za biljke. to su: Milanov čistac (Stachys-milani), ćufurija, dalmatinski luk (Allium guttatum ssp. dalmaticum), samak i zvezdan, koji se nalaze na nacionalnim, evropskim i svetskim Crvenim listama i u Crvenim knjigama.
Od evidentiranih preko 226 vrsta biljaka, na 251,75 hektara, najveći fitogeografski značaj ima endemit Milanov čistac koji je sa „Lalinačke slatine” prvi opisao dr Sava Petrović (1885), kao novu vrstu za nauku. Prve podatke o biljkama izneo je Josif Pančić kada je posetio slatinu 1880. godine. Broj još uvek nije konačan, jer detaljna istraživanja nisu završena i samim tim može se smatrati jednim od značajnih centara diverziteta slatinske flore južno od Panonske nizije.
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ „Zaštićena područja u Srbiji kategorije - IV”. Svjetska baza podataka zaštićenih područja - WDPA - www.protectedplanet.net. Pristupljeno 10.10. 2021.
- ↑ „Lalinačka slatina (ID 555588626) - Lalinačka slatina”. Svjetska baza podataka zaštićenih područja - WDPA - www.protectedplanet.net. Pristupljeno 9. 1. 2022.
- ↑ „Slatine, dva zaštićena područja”. Politika - www.rts.rs. Pristupljeno 9. 12. 2021.
- ↑ „Zaštićena staništa, Rb.5”. Zavod za zaštitu prirode Sebije - www.zzps.rs. Pristupljeno 9. 12. 2021.
