Gospodstvo Biskaja
| |||||||||||||||||||||
Gospodstvo Biskaja (baskijski Bizkaiko jaurerria, španjolski: Señorío de Vizcaya) bio je Señorío (feud) na terenu Biskaje na Iberijskom poluotoku koji je egzistirao od 1040. do 1876., kad je ukinuta baskijska skupština (Juntas Generales).
Gospodstvo Biskaja bila je jedinstvena baskijska zemlja koja je imala vlastite političke organizacije, pomorsku zastavu i konzulat u flamanskom Bruggesu.
Historija[uredi | uredi kod]
Do 10. vijeka baskijski krajevi bili su stalna meta napada maurskih snaga, kad su oni odbačeni sa sjevera, i pritisak popustio, pojavili su se novi pretendenti koji su htjeli zavladati tim prostorima Kraljevina Navara i Kraljevina Kastilja.[1]
Plemstvo Biskaje prvo se našlo na udaru, koga odabrati za gospodara Kraljevinu Navarru ili Kraljevinu Kastilju. Ispočetka su 1153. bili skloni postati kastiljski vazali, ali su se predomislili i 1160. postali vazali Kraljevine Navare. To stanje potrajalo je do 1199. - tad je Alfonso VIII od Kastilje okupirao te krajeve i dokinuo suverenitet Kraljevine Navarre nad Biskajom.[1]
U slučaju Biskaje kastilijanski utjecaj prevladao je ranije nego u ostalim baskijskim krajevima, pa je Gospodstvo Biskaja već od 1379. bilo u potpunosti iintegrirano u Kraljevinu Kastilju, odnosno Krunu Kastilje. Kastiljski vladari su kontinuirano obnavljali saveze sa svojim vazalima iz Biskaje, nastojeći ih tako pridobiti za svoje planove i akcije, prvensteno rekonkvistu.[1] kastilijanski monarsi su u znak zahvalnosti, dodjeljivali biskajskim plemićima, lena, položaje i brojne privilegije.[1]
Gospodstvo Biskaja bio je nasljedni feud porodice López de Haro, sve do 1370. kad feud preuzimaju kastilijanski vladari i članovi njihove porodice.[1]
