Disonanca
Prijeđi na navigaciju
Prijeđi na pretragu
Disonsonanca (lat. dissonantia, fr. i engl. dissonance, što znači razdor, nesloga, nesaglasje, zvučni nesklad)[1][2] je sazvučje koje nastaje kada istovremeno zvuče dva ili više tona (intervala) i kod slušaoca izazivaju utisak neprijatnosti, nesklada i nemira i traže razrešenje, tj. smirenje.[3]
Disonantni intervali su:
- sve sekunde
- sve septime
- svi umanjeni intervali
- svi prekomerni intervali
Uho današnjeg čoveka je do te mere postalo imuno na zvučne nesklade i oštrine, da nekadašnje teoretske disonance današnjem čoveku više nisu grube i neprijatne.
Suprotno disonanci je konsonanca, koja se doživljava kao prijatno, smireno i ugodno zvučanje za ljudsko uho i ne traži razrešenje.
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Vlastimir Peričić, Višejezični rečnik muzičkih termina
- ↑ Vlastimir Peričić, Harmonija prvi deo, Beograd, Zajednica muzičkih i baletskih škola Srbije, 2004.
- ↑ Radivoj Lazić - Vlastimir Peričić, Osnovi teorije muzike