Dingwall
Dingwall
Inbhir Pheofharain | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 57°35′N 4°25′W / 57.583°N 4.417°W | |
| Država |  Ujedinjeno Kraljevstvo
|
| Sastavna država |  Škotska
|
| Područni savjet | Highland |
| Namjesništvo | Ross i Cromarty |
| Površina | |
| - Ukupna | 3.76 km²[1] |
| Stanovništvo (2011.) | |
| - Grad | 5,491[1] |
| - Gustoća | 1,460.4[1] |
| Vremenska zona | UTC+0 (UTC) |
| Poštanski broj | IV15 |
| Pozivni broj | 01349 |
| Službene stranice www.dingwall | |
| Karta | |
  Dingwall | |
Dingwall (škotsko-gelski Inbhir Pheofharain, škotski: Dingwal) je nekadašnji kraljevski grad na sjeveroistoku Škotske od 5,491 stanovnika.[1]
Dingwall administrativno podpada pod Područno vijeće (council area) - Highland, a nekada je bio administrativni centar historijskog countya Ross i Cromarty.[2]
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Dingwall leži u Easter Rossu pored rijeke Conan i zaljeva Cromarty Firth, 16 km sjeverozapadno od Invernessa.[2]
Historija[uredi | uredi kod]
Njegovo nordijsko ime Dingwall - koje znači parlament u dolini[2] jasno ukazuje da su ga osnovali norveški Vikinzi u ranom Srednjem vijeku, kao i to da je bio važan trgovački centar.
Dingwall je dobio status kraljevskog grada - 1226., od 1265. postao je administrativni centar šerifata Ross (Sheriffdom of Ross) a nakon toga i countya Ross i Cromarty. A između 1975. - 1996. bio je administrativni centar distrikta Ross i Cromarty u regiji Highlands.[2]
Tokom čitave svoje historije Dingwall je bio je poprište klanovskih borbi za vlast nad njime, jedan od najutjecajnih klanova - Ross, domogao se titule earla. Oni su još za Srednjeg vijeka podigli - Zamak Tulloch, koji je bio njigova snažna utvrda, kasnije su ga zamijenjeli dvorcem kog su podigli u tadašnjoj luci. Još od samog starta industrijske revolucije u 18. vijeku grad je imao tekstilnu manufakturu, 100 godina kasnije Dingwall se razvio kao cestovno i željezničko čvorište i centar trgovine stokom.[2]
Kako se luka počela zatrpavati nanosima Rijeke Conan - 1817. prokopan je kanal, da bi se mogli primiti i veći brodovi dubljeg gaza, ali se on ubrzo pokazao premalim pa je zapušten.[3]
Razvojem ekspoatacije nafte iz Sjevernog mora 1970-ih. povećao se u samo deset godina broj stanovnika pa je grad narastao na 5.000 ljudi. [2]
Znamenitosti i atrakcije[uredi | uredi kod]
Najveće znamenitosti grada uz Zamak Tulloch, su Gradska vijećnica i crkva sv. Klementa iz 1801.
Dingwall ima gradski muzej, a poznat je i po svom tradicionalnom muzičkom festivalu koji se održava u ljetnim mjesecima, istovremeno sa Hajlanskim igrama.[2]
Nedaleko od grada u pravcu sjeveroistoku, leži Zamak Foulis, nekadašnja utvrda glavara klana Munro.[2]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Dingwall (Highland)” (engleski). City population. Pristupljeno 20. 01. 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 „Dingwall” (engleski). The Gazetteer for Scotland. Pristupljeno 20. 1. 2015.
- ↑ „A Bríef History of Dingwall” (engleski). Dingwall. Arhivirano iz originala na datum 2012-12-24. Pristupljeno 20. 1. 2015.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Dingwall Arhivirano 2015-03-15 na Wayback Machine-u (en)