Aldan (rijeka)
| Aldan Алда́н | |
|---|---|
 | |
| Lokacija | |
| Države |  Rusija |
| Gradovi | Ust-Maja, Tommot |
| Hidrografija | |
| Izvor – aps. visina | Stanovojsko gorje (Jakutska) ? m |
| Ušće – aps. visina | Lena kod sela Batamaj (Jakutska) ? m |
| Dužina | 2 273 [1] km |
| Pritoke | Amga, Maja, Učur |
| Hidrologija | |
| Protok – srednji | 5 060 m³/s |
| Sliv – površina | 729 000 [1] km² |
| Ulijeva se u | Lenu |
| Transport | |
| Plovnost | od ušća do Tommota |
Aldan (ruski: Алда́н) je rijeka u istočnom Sibiru, na krajnjem istoku Rusije, duga 2 273 km[1], druga po veličini pritoka Lene.
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Rijeka izvire na sjevernim obroncima Stanovojskog gorja u istočnom Sibiru - Jakutska. Od izvora teče u velikom luku prema sjeverozapadu, da se na kraju vrati prema istoku do ušća u Lenu 160 km nizvodno od grada Jakutska, točnije kod sela Batamaj.[1]
Aldan ima porječje veliko oko 729 000 km², koje se proteže preko zapadnog dijela Habarovskog kraja i Jakutske.
Vodostaj mu jako varira, za kišnog perioda od maja do oktobra prosječni protok bude i 30 000−48 000 m³/s na ušću u Lenu, pa rijeka naraste za 7–10 m, ali tokom zime kad nema oborina - padne u februaru na 230−300 m³/s. Tako da je rijeka plovna oko 1 600 km, sve do grada Tommota, ali samo ljeti, jer je zimi ionako zaleđena od oktobra do maja.
Kraj oko gornjeg Aldana bogat je rudama; magnetit i zlato, dok se nizvodno kod ušća Lene nalaze velike rezerve kamenog uglja.
Povezano[uredi | uredi kod]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Aldan River” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 25. 11. 2012.
