Sancho IV od Navare

Sancho IV Garcés (cca. 1038 – 4. jun 1076), također poznat i kao Sancho of Peñalén (španski: el de Peñalén) ili Sancho Plemeniti, bio je kralj Navare od 1054. do 1076.

Rodio se kao najstariji sin i nasljednik Garcíje Sáncheza III i kraljice Estefaníje. U dobi od 14 godina je pratio oca na pohodu koji je završio s Atapuerce u kome je otac ubijen. Na samom bojnom polju je proglašen za kralja, iako je njegova majka neko vrijeme služila kao regent.

Sa svojim stricem, aragonskim kraljem Ramirom od Aragona, natjerao je al-Muqtadira, muslimanskog vladara Zaragoze na plaćanje danka. Godine 1067-68. je bio upetljan u tzv. Rat tri Sanchoa, do koga je došlo nakon što je kastiljski kralj Sancho II Jaki pokušao od Navare Burebu i Alta Rioji, pripojenih Navari za vrijeme Garcije Sancheza III. Iako je Sanchu pomogao aragonski kralj Sancho I, njihove je snage porazila kastiljska vojska u kojoj je služio znameniti vojskovođa El Cid.

Nadimak je dobio po Peñalénu, mjestu na kome su ga, pod izlikom lova, namamili njegov brat Ramón i sestra Ermesinda, te gurnuli sa litice. Nakon njegove smrti je nastao metež koji su iskoristili navarski susjedi - kralj Alfonso VI od Leóna i Kastilje i aragonski kralj Sancho I. Oni su Navaru napali, osvojili i podijelili među sobom. Alfonso je zauzeo La Rioju a Sancho se u Pamploni proglasio novim kraljem Navare.

Sancho je imao četvoro djece - sa suprugom, francuskom plemkinjom Placencijom,s kojom je bio u braku od 1068. godine je imao dva sina po imenu Garcia, a sa robinjom po imenu Ximena sina po imenu Raimundo Sánchez, (kasniji gospodar Esquiroza) i kćer po imenu Urraca Sánchez.

Literatura

• Martín Duque, Angel J. (2002), "Vasconia en la Alta Edad Media: Somera aproximación histórica", Príncipe de Viana, 63:227, 871-908

Prethodi: García Sánchez III

kralj Navare 1054–1076

Slijedi: Sancho V