Aukcija – razlika između verzija
m r2.7.3) (robot Dodaje: war:Subasta |
m r2.7.3rc2) (robot Dodaje: is:Uppboð |
||
| Red 43: | Red 43: | ||
[[hu:Árverés]] |
[[hu:Árverés]] |
||
[[id:Lelang]] |
[[id:Lelang]] |
||
[[is:Uppboð]] |
|||
[[it:Asta (economia)]] |
[[it:Asta (economia)]] |
||
[[ja:競売]] |
[[ja:競売]] |
||
Verzija na datum 4 mart 2013 u 20:09
Aukcija ili dražba je javno nadmetanje kupaca i prodavaca oko cene i drugih uslova kupoprodaje robe. Najčešće se putem aukcije prodaju robe neujednačenog kvaliteta, i to: sirova koža, krzno, neprana vuna, duvan, proizvodi crne metalurgije, industrijske sirovine, kolonijalna roba i slično. Takođe na ovaj način prodaje se i zaplenjena i havarisana roba. Putem aukcija prodaju se i antikviteti, umetničke slike, retki predmeti i slično, s tim što roba koja je predmet kupoprodaje mora biti na licu mesta.
Prvu veliku međunarodnu aukciju organizovala je Istočno-Indijska britanska kompanija u Amsterdamu, početkom XVII veka, radi postizanja najboljih uslova prodaje raznih vrsta kolonijalne robe.
Aukcije mogu biti organizovane za prodaju na veliko i malo. Na veliko se organizuju za raznovrsne nestardizovane proizvode, odnosno proizvode neujednačenog kvaliteta, a na malo uglavnom za antikvitete, umetničke slike i retke predmete.
Najčuvenije aukcije za prodaju na veliko na svetu su:
- za vunu u Londonu (od 1935. godine), Melburnu, Sidneju i Njujorku;
- za krzno u Petrovgradu (od 1931), Londonu, Lajpcigu;
- za kolonijalnu robu u Londonu, Amsterdamu, Bremenu i slično.
Najpoznatije aukcije za prodaju na malo su:
Aukcije mogu biti organizovane u svim oblicima vlasništva, a najčešće su u privatnom vlasništvu. Pravilo je da obavezno unapred mora biti oglašeno mesto prodaje i naziv aukcije i agenta kao komisionara. Pre održavanja aukcijskog sastanka, roba se sortira po vrstama u lotove i u aukcijskim skladištima, odnosno na izložbenom mestima stavlja se na uvid zainteresovanim kupcima. Svaka partija robe nosi oznaku (lot) i upisana je u aukcijski katalog koji se stavlja na uvid potencijalnim kupcima, a najčešće su upisane i početne cene.
Po otvaranju aukcijskog sastanka, rukovodilac aukcije (koji je najčešće i njen vlasnik) obaveštava o početnoj ceni robe, a onda nastaje takmičenje prisutnih kupaca (aukcijski senzali, brokeri, makleri i slično) sve dok se ne postigne najveća cena robe. Roba se prodaje bez ikakve naknadne garancije kvaliteta, takva kakva je viđena i ugovorena. O prodaji robe sačinjava se zaključnica koja je osnov za plaćanje, a zatim se preuzima roba prodata na aukciji.
