Pogrebna lomača
Pogrebna lomača (grčki: πυρά, od πυρ, vatra) je naziv za improviziranu strukturu, najčešće napravljenu od drva, a koja služi za spaljivanje mrtvog tijela kao dio pogrebnog rituala.
Spaljivanje mrtvaca na lomači danas prakticiraju hindusi i sikhi. U prošlosti su ih prakticirali i Rimljani te Vikinzi (kojima su kao lomače služili posebno izrađeni čamci i brodovi).
U kasnijim periodima se spaljivanje mrtvaca na lomača prakticira u izvanrednim situacijama kao što su ratovi, elementarne nepogode i epidemije prilikom kojih se ne može pružiti redovna sahrana. Nacisti su, pak, imali običaj na lomačama spaljivati ubijene zatvorenike u konc-logorima kada ti logori nisu imali krematorijume.
Iz zdravstvenih i higijenskih razloga se spaljivanje na lomačama prakticira i na stoci uginuloj od zaraznih bolesti.
