Kuldīga
Kuldīga
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 56°58′N 21°58′E / 56.967°N 21.967°E | |
| država |  Latvia
|
| Osnovan | 1242.[1] |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Inga Bērziņa |
| Površina | |
| - Ukupna | 13.2 km²[2] |
| Stanovništvo (2021.) | |
| - Grad | 10,124[2] |
| - Gustoća | 764.7 stan/km²[2] |
| Vremenska zona | UTC+2 (UTC+3) |
| Poštanski broj | LV-3301, LV-3302[2] |
| Karta | |
  Kuldīga | |
Kuldīga (njemački: Goldingen) je grad od 10,124 stanovnika[2] na zapadu Latvije.[1]
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Kuldīga leži duž rijeke Vente, udaljena 55 km Jelgave i 90 km od prijestolnice Rige.[3]
Historijski centar grada uvršten je 2008. u krugevropske baštine a 2011. je stavljen na latvijski popis kanditata svjetske baštine Unesca. Nakon tog je 2007. dobio titulu najbolje evropske ruralne destinacije.[4]
Historija[uredi | uredi kod]
U vrijeme historijske Kurlandije tu se nalazilo srce plemenskog saveza Kurša-Bandava. Gradina Veckuldīga, koja se nalazi pored današnjeg grada na lijevoj obali rijeke Vente, bila je najveća kurška fortifikacija. Tokom 9. vijeka uz nju je izraslo naselje. U prvoj polovici 13. vijeka na teritorij Kurša napali su vitezi Livonsko bratstvo mača i spalili gradinu, ali su naselje ostavili.[1]
Kako bi učvrstili svoju poziciju, vitezi su počeli graditi kamene zamkove. Jedan od njih sagrađen je na obali rijeke Vente nasuprot vodopada. Izgradnja je počela 1242., i to je godina kada se Kuldīga prvi put spominje u službenim dokumentima.[1]
Početkom 14. vijeka uz zamak je izrastao grad, koji je 1368. postao član Hanzeatskog saveza. Između 1596. - 1616. Kuldīga je bila prijestolnica historijske Kneževine Kurlandije i Semigalije.[1]
Za vladavine kneza Jakoba Kettlera (1642.-1682.) ta Kneževina je doživjela procvat. U vrijeme Velikog sjevernog rata 1702. švedska vojska je opljačkala i razorila zamak koji je od tad napušten.[1]
Tako da je danas najstarija građevina crkva sv. Katarine podignuta 1252..
Kuldīga se počela brže razvijati za Ruskog Carstva kad je 1878. podignuta tvornica šibica– Vulkāns’’. Uz nju je niklo i puno malih poduzeća koja su proizvodila igle, cigare, sapun, votku, likere i mineralnu vodu.[1]
| Stari grad Kuldiga | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
 | |
| Letonija | |
| Registriran: | 2023. |
| Vrsta: | Kulturno dobro |
| Mjerilo: | v |
| Ugroženost: | no |
| Referenca: | UNESCO |
Svjetska baština[uredi | uredi kod]
Stari grad Kuldiga je 2023. god. uvršten na listu UNESCO-ove svjetske baštine.[5][6]
Privreda[uredi | uredi kod]
Kuldīga je danas grad tekstilne i drvne industrije i poznato lječilište.[3]
Pobratimski gradovi[uredi | uredi kod]
Kuldīga ima ugovore o pobratimstvu sa slijedećim gradovima[7];
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 „History” (engleski). Kuldīga District Municipality. Pristupljeno 29.12.2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Latvia: Regions, Cities and Towns” (engleski). City population. Pristupljeno 29.12. 2021.
- ↑ 3,0 3,1 „Main industries” (engleski). Kuldīga District Municipality. Pristupljeno 29.12.2021.
- ↑ „Town” (engleski). Kuldīga District Municipality. Pristupljeno 29.12.2021.
- ↑ „Letonija, spomenici upisani na listu svjetske baštine”. UNESCO: Svjetska baština. Pristupljeno 19. 5. 2021.
- ↑ „Stari grad Kuldiga”. UNESCO: Svjetska baština. Pristupljeno 8. 1. 2024.
- ↑ „Twin Towns” (engleski). Kuldīga District Municipality. Pristupljeno 29.12.2021.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Kuldīga (en)