Karipske Ande
Karipske Ande
Cordillera de la Costa | |
|---|---|
 | |
| Koordinate | |
| Visina | 2765 m |
| Najviši vrh | Pico Naiguatá |
| Dužina | 720 km |
| Površina | 48.866 km² |
Lokacija
| |
| Država |  Venezuela
|
Geologija
| |
| Tip | planinski masiv |
Karta
| |
.svg)  Karipske Ande | |
Karipske Ande (španjolski: Cordillera de la Costa ili Serranía de la Costa) je planinski masiv u Venecueli, fizički produžetak Anda duž Karipskog mora.[1]
Karipske Ande protežu se od savezne države Lare na zapadu do poluotoka Paria na istoku u državi Sucre.[1] Protežu se u dužinu od nekih 720 km od istoka prema zapadu, uz sjevernu obalu Venezuele. Zapadni dio Karipskih Andi proteže se u državi Yaracuy, gdje ga despresija rijeke Yaracuy prirodno razdvaja od jugozapadnog dijela u državi Lari.[2]
Karipske Ande se uobičajeno dijele na dvije glavne grane: sjevernu Obalnu granu (Serranía del Litoral) koja se proteže duž obale Karipskog mora i južnu Unutrašnju granu (Serranía del Interijer) koja se proteže od jezera Valencije i doline grada Caracasa.[2] Između dvije grane masiva leže najveći gradovi Venecuele: Caracas (gdje se nalazi Nacionalni park El Ávila), Valencia i Maracay. Ostali važniji gradovi koji okružuju Karipske Ande su Los Teques, Guarenas i Guatire. Za masiv su važne i despresije poput jezera Valencije, doline Barlovento i doline rijeke Tuy.[1]
Najznačajnije planine Obalne grane masiva (Serranía del Litoral) su Avila (2200 m), La Silla de Caracas (2650 m) i Pico Naiguatá (2675 m). Potonji je najviši vrh cijelog masiva i nalazi se sjeveroistočno od Caracasa. Sporedne planine su Pico Codazi (2200 m) pokraj mjesta Colonia Tovar i planine u Nacionalnom parku Henry Pittier koje leže sjeverno od grada Maracayja.[2]
Više planine Unutrašnje grane (Serranía del Interior) su Cerro Platillón (1930 m) i Guatopo (1800 m). Istočni dio Karipskih Anda obuhvaća planinski teren istočno od Bergantína i onaj oko Caripea, gdje leži Cerro Turimiquire visok 2596 m uz masiv na poluotoku Paria, na kom također leže dvije planine obrasle šumom: Cerro Humo (1350 m) i Cerro Patao (1048 m).[2]
Na masivu izviru brojne rijeke, neke se slijevaju u Karipsko more, neke u jezero Valenciju, a neke u rijeku Tuy. Među najznačajnijima je Guaire koja teče kroz Caracas, zatim Tuy i Caucagua.[1]
Karipske Ande formirale su se za tercijara i starije je su od Anda. Masiv se počeo tektonski uzdizati za gornje krede, da bi do danas dosegnuo svoju konfiguraciju s orijentacijom od zapada prema istoku. Karipske Ande građene su uglavnom od mikašista i gnajsa, koji su u nekim dijelovima podloženi granitom. Vapnenac je prisutan na nekoliko područja, naročito po Unutrašnjoj grani masiva (Serrania del Interior).[2]
Klima Karipskih Andi je jako pod utjecajem sjeveroistočnih vjetrova, naročito tokom sušne sezone od januara do aprila, dok za kišne sezone prevladava monsunska tropska klima sa sjevernim vjetrovima koji donose visoku vlagu. Po planinskim šumama prosječna godišnja temperatura je od 10 ° do 20 °C, a oborina padne između 1000 i 3000 mm. Česta magla pojavljuje se iznad 800 m do visine od 1000 do 1200 m.[2]
