Gornje Vodičevo
| Gornje Vodičevo | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Država |  Bosna i Hercegovina
|
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština/Općina | Novi Grad |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo ((1991)) | 368 |
| Geografija | |
| Koordinate | 45°07′32″N 16°29′06″E / 45.1256°N 16.4850°E |
  Gornje Vodičevo Gornje Vodičevo (Bosne i Hercegovine) | |
| Ostali podaci | |
| Pozivni broj | 052 |
Koordinate: 45° 07′ 32" SGŠ, 16° 29′ 06" IGD
Gornje Vodičevo je naseljeno mjesto u Bosni i Hercegovini u opštini Novi Grad koja pripada entitetu Republika Srpska. Na popisu stanovništva 1991. u njemu je živjelo 368 stanovnika.[1]
Geografija[uredi | uredi kod]
Početkom dvadesetog veka austrougarske vlasti su naručile geološku studiju Gornjeg Vodičeva i okoline[2]. Naručena studija pokazuje da ovo selo leži na velikim naslagama uglja.
Istorija[uredi | uredi kod]
Kotar Vodice i selo Vodičevo se prvi put spominju 1197, a zatim 1200 godine. Ovaj kotar je pripadao srednjevekovnim kneževima roda Babonjić.[3].
Grof Stefan Babonjić Gorički, koji je dobio selo Vodičevo zbog uspešne odbrane granica Bele krajine od Turaka, ustupio je ovo selo redu katoličkih Templara 1210. godine[4].
Za vreme turske vlasti Gornje Vodičevo se spominje 1604 godine kao selo u kostajničkoj nahiji[5]. Spomenik na tursku vlast su danas ruševine turske kule koja je bila 4m dugačka, 2m široka (unutrašnje dimenzije) i 7m visoka a bila je sagrađena od kamena. Zidovi ove kule su bili 65-70 centimetara debeli a oko kule je bio i vodeni rov iskopan kao zaštita[6].
U toku drugog svetskog rata, Gornje Vodičevo je bilo partizansko uporište[7][8][9].
Stanovništvo[uredi | uredi kod]
| Nacionalnost | 1991. |
| Srbi | 354 |
| Muslimani | 0 |
| Hrvati | 0 |
| Jugosloveni | 6 |
| ostali | 8 |
| Ukupno | 368 |
Privreda[uredi | uredi kod]
|
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.. Sarajevo: Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine.
- ↑ Wissenschaftliche Mitteilungen aus Bosnien und der Herzegowina, Volume 8, Das Museum, 1902, 27. Das kohlevorkommen von Vodicevo, III Naturwissenschaft chapter pages 372-373
- ↑ Dragomir Vukičić, Asim Peco, Nevenka Gošić; Zbornik referata i materijala V jugoslovenske onomastičke konferencije , Akademija nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine, 1985 page 79
- ↑ The Crusades and the Military Orders: Expanding the Frontiers of Medieval Latin Christianity by Zsolt Hunyadi, József Laszlovszky, Central European University Press, 2001 page 136
- ↑ Državni arhiv Bjelovar by Mirela Slukan, Mirela Slukan Altić, page 56
- ↑ Mihić 1981 page 289
- ↑ Ratno djetinjstvo: zbornik dokumenata i sjećanja o postanku, razvoju i radu saveza pionira u Bosni i Hercegovini, Svjetlost Sarajevo, 1961 page 62
Najveći pionirski odred bio je u selu Gornje Vodičevo. U njemu je bilo sto pionira. Prvi rukovodioci toga odreda bili su najaktívniji pioniri (Ljuban M. Kolundžija i Rade M. Zec). Pioniri okupljeni u svoje organizacije učili su da čitaju i pišu, pomagali su članovima narodnih odbora u selu u prikupljanju hrane za NOV - ↑ Kozara: priroda, čovjek, istorija by Ljubo Mihić
Dnevnik, 1981 page 778
4. brigada krenula je pravcem selo Svodna-Agino polje- Pošta brdo-selo Lješljani-selo Gornje Vodičevo, gdje se razmjestila u rezervu divizije - ↑ Vojno-istoriski glasnik, Volume 2, Issues 1-3, 1951 - World War, 1939-1945, page 54
1942 godine patrola jedne naše čete I bataljona našla je 2 karabina iz akcije koja je izvedena decembra mjeseca na školu na Ometaljci (Gornje Vodičevo)
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Sajt opštine Novi Grad Arhivirano 2012-03-02 na Wayback Machine-u