Džidimirci (Veles)
Za ostale upotrebe, v. Džidimirci (Negotino).| Džidimirci mak. Džidimirci | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Severna Makedonija
|
| Opština | Veles |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2002) | 9 |
| Gustina stanovništva | 0,6 st./km² |
| Geografija | |
| Koordinate | 41°53′45″N 21°47′28″E / 41.8958°N 21.7911°E |
| Nadmorska visina | 500 m |
| Površina | 14,7 km² |
  Džidimirci Džidimirci (Severne Makedonije) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 1407 |
| Pozivni broj | (+389) 043 |
| Registarska oznaka | VE |
Koordinate: 41° 53′ 45" SGŠ, 21° 47′ 28" IGD
Džidimirci (mak. Džidimirci) su naselje u Republici Makedoniji, u središnjem delu države. Džidimirci su naselje u okviru opštine Veles.
Prirodni uslovi[uredi | uredi kod]
Džidimirci su smešteni u središnjem delu Republike Makedonije. Od najbližeg grada, Velesa, selo je udaljeno 27 kilometara severno. Džidimirci se nalaze na krajnjem severoistoku opštine, a atar sela se graniči sa opštinama Sveti Nikola i Petrovec, odnosno dopire do kotline Ovče polje i Skopske kotline.
Selo Džidimirci se nalazi u istorijskoj oblasti Povardarje. Selo spada u planinska sela, nalazi se na 500 metara nadmorske visine, u podnožju Gradištanske planine, na izvoru reke Otovice[1]. Seoske kuće raspoređene su na dva brda, na istoku i zapadu.[2]. Atar sela se prostire na površini od 14,7 km², od čega 893 hektara otpada na šume, na pašnjake 367 hektara, a na obradivo zemljište 124 hektara[1].
Mesna klima je kontinentalna.
Istorija[uredi | uredi kod]
Stanovništvo[uredi | uredi kod]
Džidimirci su prema poslednjem popisu iz 2002. godine imali 9 stanovnika.
Selo se trenutno nalazi u procesu raseljavanja. Prema popisu iz 1961. godine u naselju je živelo 266 stanovnika (od kojih su se svi izjasnili kao etnički Makedonci), da bi 1994. godine bilo svega 18 stanovnika[1]. Ljudi se iz Džidimiraca iseljavaju u Skoplje, Veles, Svetog Nikolu i veća okolna sela (Novačani i Novo Selo)[3]. Neki od stanovnika sela su se kasnih pedesetih i ranih šezdesetih godina 20. veka iselili u susedno naselje Ivankovci, kupivši imanja iseljenih Turaka.
Većinsko stanovništvo u naselju su etnički Makedonci (100%).
Pretežna veroispovest mesnog stanovništva je pravoslavlje.
Selo ima 5 kuća u kojima živi stalno stanovništvo, kao i desetak vikendica. Zabeleženo je i da se ljudi vraćaju u selo, mada uglavnom privremeno, a ponekad i trajno.
Znamenitosti[uredi | uredi kod]
U selu postoje čak tri crkve:
- Crkva Svetog Nikole[4],
- Crkva Svete Trojice i
- crkva Svetog Atanasija.
U selu postoji i zgrada nekadašnje osnovne škole, koja danas služi kao lovačka kuća lovačkog udruženja „Rujen“ iz Velesa.
Politika i uprava[uredi | uredi kod]
Džidimirci su mesna zajednica opštine Veles, a trenutni predsednik mesne zajednice je Toni Đorđievski[5].
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Panov Mitko. „Enciklopedija na selata vo Republika Makedonija“. Patrija, Skopje, 1998. str.321
- ↑ Pop-Jovanovski Apostol. „Makedonski narodni legendi“. NIO „Studentski zbor“, Skopje, 1986 god. str.80
- ↑ Trifunoski Jovan. „Seoska naselja Skopske kotline - razvitak sela, poreklo stanovništvo i privredne odlike“. Petti del. Skopje, 1964 god. str.73
- ↑ Arherejsko namesništvo Veles - Povardarska Eparhija na MPC-OA
- ↑ Opština Veles - Urbani i mesni zaednici
Vidi još[uredi | uredi kod]
Izvori[uredi | uredi kod]
Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]
| Naseljena mesta opštine Veles | |
|---|---|
|
Veles • Babuna • Bašino Selo • Beleštevica • Buzalkovo • Vetersko • Gornji Kalaslari • Gornji Orizari • Donji Kalaslari • Donji Orizari • Ivankovci • Karabunjište • Klukovec • Krušje • Kumarino • Lugunci • Mamutčevo • Novačani • Novo Selo • Oraovec • Otovica • Raštani • Rlevci • Rudnik • Slp • Slivnik • Sojaklari • Sopot • Crkvino • Čaloševo • Džidimirci |
|