Blažo Bošković

Blažo Bošković (1860 Orja Luka- 8. oktobar 1912 Dečići) je bio vojskovoća i sudija. Rođen je u brdskom plemenu Bjelopavlići.

Učestvovao je kao dobrovoljac u crnogorsko-turskom ratu 1876-1878 god. Bio je jedan od istaknutijih boraca u bici na Vučjem dolu 1876. Po završetku rata imenovan je za potporučnika, a potom je kao ordonans oficira i komandir knjaževe garde boravio na Cetinju. Unapređen je u čin perjaničkog komandira, a kasnije je imenovan za komandanta Bjelopavlićke brigade ukazom knjaza Nikole. 1911. god. postao je komandant Druge divizije crnogorske vojske. Ratni savjet ga je 1912. god. imenovao za komandanta Zetskog odreda, ali je knjaz Nikola poništio ovu odluku i na to mjesto postavio svog sina. Poginio je pod nedovoljno razjašnjenim okolnostima, prvih dana po objavi rata Turskoj n frontu prema Skadru.

Tokom svog života obavljao je i druge dužnosti kao što su: upravitelj Nikšićke oblasti, prvi sudija Velikog vojnog suda, član Ratnog savjeta i imenovani poslanik u Skupštini Crne Gore u dva saziva. Opjevan je u narodnim pjesmama.

Njegov otac je bio senator Bajo Bošković.

Vidi još

• Boškovići iz Orje Luke

Literatura

1. Srpska porodična enciklopedija, Narodna knjiga, 2006