Bitka kod Munde
Prijeđi na navigaciju
Prijeđi na pretragu
Za bitku iz drugog svjetskog rata, vidite članak Bitka kod Rta Munda.| Bitka kod Munde | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Segment Cezarovog građanskog rata | |||||||
 Cezarov pohod do Munde | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Populares | Optimates | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Gaius Julius Caesar Komandanti konjice: Gaj Oktavije, Marko Agripa |
Titus Labienus †, Publius Attius Varus †, Gnaeus Pompeius | ||||||
| Snage | |||||||
| 8 legija, 8.000 konjanika ukupno: cca. 40.000 ljudi |
13 legija, konjica i pomoćne trupe ukupno: cca. 70.000 ljudi | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| 1.000 | 30.000 | ||||||
Bitka kod Munde se odigrala za vrijeme Cezarovog građanskog rata 17. marta 45. pne. između rimske popularske vojske na čelu s Julijem Cezarom na jednoj, i optimatske vojske na čelu s Titom Labijenom i braćom Gnejem i Sekstom Pompejem na drugoj strani. Usprkos vlastite brojčane inferiornosti i žestokog otpora neprijatelja, Cezar je na kraju odnio pobjedu, uništivši pompejansku vojsku, pri čemu je Labijen poginuo, a Gnej Pompej nešto kasnije uhvaćen i pogubljen. Iako je Sekst Pompej uspio pobjeći, više nije postojalo nikakve optimatske vojske, pa je bitka označila kraj rata, ali i posljednju bitku Cezarovoj vojnoj karijeri.