Adalgis

Za kneza Beneventa sa istim imenom, vidite članak Adelchis od Beneventa.

Adalgis, prikaz na rukopisu Codex Legum Langobardorum, 11. vijek

Adalgis (italijanski: Adelchi; ? - 788) bio je langobardski princ, odnosno sin posljednjeg langobardskog kralja Deziderija. Otac mu je, u nastojanju da osigura savez sa Franačkom, isposlovao zaruke za Giselom, sestrom franačkog kralja Karla Velikog, ali se taj plan izjalovio kada je 771. Karlo otjerao svoju suprugu i Adalgisovu sestru Dezideratu. To je Langobarde i Franke dovelo u sukob, koji je riješen kada je Karlo 774. napao sjevernu Italiju, porazio i zarobio Deziderija, čime je prestala postojati langobardska država. Adalgis se prije toga uspio skloniti na bizantsku teritoriju, odakle se uz pomoć carice Irine pokušavao vratiti na prijestolje. Prilika za to mu se ukazala 787. godine, ali ga je porazio Grimoald III, vojvoda od Beneventa i franački saveznik. Prema nekim izvorima, Adalgis je tada poginuo, a prema drugima, pobjegao u Carigrad, gdje je i umro.

Italijanski književnik Giuseppe Manzoni mu je 1822. posvetio tragediju pod naslovom Adelchi.

Literatura

Adalgis na Wikimedijinoj ostavi

• Jörg Jarnut, Storia dei Longobardi, Torino, Einaudi, 2002. ISBN 88-464-4085-4
• Sergio Rovagnati, I Longobardi, Milano, Xenia, 2003. ISBN 88-7273-484-3