Traseologija

Traseologija U prevodu nauka o tragovima predstavlja novu kriminalističku disciplinu koja izučava nastajanje tragova fizičke, hemijske i biološke prirode, kao i načine, metode i sredstva za njihovo pronalaženje, fiksiranje i korišćenje u cilju otkrivanja i rasvetljavanja krivičnih dela i utvrđivanje identiteta njihovih učinilaca. Ova nauka u savremenom životu svakim danom sa svojim užim specijalnostima (opšta trasologija, kriminalistička balistika, daktikloskopija, kriminalistička hemija, ispitavanje dokumenta, kriminalistička biologija i ispitivanje požara, eksplozija i havarija dobija sve više na značaju. Organi gonjenja i pravosudni organi pokušavajući da rasvetle najteža krivična dela, u svom delokrugu rada koriste tragove pronađene na licu mesta gde su izvršena krivična dela.

Kako i bivši Zakon o krivičnom postupku i sadašnji Zakonik o krivičnom postupku, tako ni novi Zakonik o krivičnom postupku iako govori o tragovima krivičnog dela iste bliže ne definiše. Kriterijumi podele tragova su brojni.

Prema prirodi identifikacioni tragovi se mogu podeliti u tragove obličja, tragove hemijskih supstanci, tragove koji predstavljaju delove celine i biološke tragove. Biološki tragovi se mogu ispoljiti u tri osnovna vida i to kao tragovi ljudi, tragovi životinja i tragovi biljaka. U procesu trasološke identifikacije koriste se brojne metode a predmet ovog dela rada biće samo biološke metode. Za primenu ovih metoda ispitivanja u procesu trasološke identifikacije podobni su samo tragovi biološke prirode koji čine:

a) tragovi ljudskog porekla - krv, izlučevina - sperma i pljuvačka, dlaka i kosa, koža, mišići i kosti;

b) tragovi životinjskog porekla, krv, tkiva, dlake, perje, krljušt ribe i sl.;

c) tragovi biljnog porekla - delovi biljke, komadi stabla i grana, lišće, trava i sl.

Biološke metode ispitivanja tragova koriste se za utvrđivanje grupne pripadnosti tragova i objekata na osnovu utvrđivanja njihovih opštih karakteristika.