Stobi
Stobi (grč. Stovi) je jedan od najpoznatijih antičkih arheoloških lokaliteta u Makedoniji.
Nalazi se na ušću Crne reke (Erigon) u Vardar (grč. Aksios),
na glavnom putu koji od Dunava vodi do Egejskog mora.
Ovakva lokacija je omogućila da Stobi postane važan strateški i trgovački centar tokom antičkog perioda [1].
Stobi je pod ovim imenom poznat od 4 veka pne..
Prvobitno je pripadao istočnoj Pajoniji (grč. Peonja), a po dolasku Rimljana 168. godine pne. zapadno makedonskoj oblasti, da bi u 4. veku pripao Makedoniji Salutaris (lat. Provincia Macedoniae, grč. Eparhia Makedonjas).
Krajem 5. ili početkom 6. veka postaje sedište provincije lat. Macedonia Secunda.
Bio je sedište episkopa i grad iz kojeg je Teodosije I 388. godine doneo zakon protiv sektaštva.
518. godine prema Prokopiju Stobi je stradao od jakog zemljotresa.
Nepokretni materijal[uredi | uredi kod]
Na lokalitetu su otkriveni ostaci zgrada koje datuju period od 4. do 6. veka (osim pozorišta). Ovaj period karakteriše korišćenje građevinskog i dekorativnog materijala iz predhodnih perioda.
Konstatovani su kapiteli korintskog stila, među kojima posebnu grupu čine 2 kapitela sa akantusovim lišćem i 3 sa neobičnim biljnim ornamentom, koji je u sekundarnoj upotrebi nađen u atrijumu tzv. Sinagoge.
Otkrivene su i 4 rano-hrišćanske bazilike:
- episkopska,
- severna,
- civilna i
- centralna
Pronađeni su ostaci i 7 palata:
- Poliharmosova ili letnja palata (kuća psalama),
- Peristerijina – ili zgrada sa 2 apside,
- Teodosijeva palata (sa Partenijusovom ranije je nazvana Partenijusova ili Velika palata),
- Partenijusova palata,
- episkopski dvor,
- kockarnica, i
- tkačnica.
Na lokalitetu je otkriveno 18 podnih mozaika.
Reference[uredi | uredi kod]
Literatura[uredi | uredi kod]
- Nikolajević-Stojković, I. (1957) Ranovizantijska arhitektonska dekorativna plastika u Makedoniji, Srbiji i Crnoj Gori. Beograd
