Maksim Kujundžić
| MAKSIM KUJUNDŽIĆ | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1923. |
| Mesto rođenja | Čelebići, kod Konjica Kraljevina SHS |
| Datum smrti | novembar 1944. (21 god.) |
| Mesto smrti | Zaborani, kod Nevesinja ND Hrvatska |
| Profesija | zemljoradnik |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Maksim Kujundžić (Čelebići, kod Konjica, 1923 — Zaborani, kod Nevesinja, novembar 1944), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi kod]
Rođen je 1923. godine u Čelebićima kod Konjica, u zemljoradničkoj porodici. Završio je osnovnu školu, a zatim se bavio zemljoradnjom.
U Narodnooslobodilačku borbu stupio je u decembru 1941. godine. Postao je borac Konjičkog bataljona, gde je ubrzo postao bombaš.
Avgusta 1942. godine, njegov bataljon je ušao u sastav novoformirane Desete hercegovačke brigade. Ubrzo je postao komandir čete unutar brigade. Istakao se u borbama na Otočcu, na Golešu gde je sa svojom desetinom ubio šest Nemaca, u borbi za oslobođenje Jajca, u borbama za oslobođenje Prozora, Nevesinja i u napadima na neprijatelja na Parinu, decembra 1942. godine.
Istakao se i u borbama protiv Nemaca na Ravnom, kod Gacka, u vreme Pete neprijateljske ofanzive. Tada je, kada mu je nestalo municije, sačekao na šumskoj stazi Nemce u zaklonu s praznom puškom. Poslednjeg iz grupe od četvorice je udario kundakom po glavi, oteo mu mašinku i odmah ubio ostalu trojicu, snabdevši se municijom.
U jesen 1943. godine, bio je postavljen za zamenika komandanta bataljona, a nešto kasnije za komandanta Omladinskog bataljona u 29. hercegovačkoj diviziji. U proleće 1944. godine, njegov bataljon je vodio borbu protiv crnogorskih četnika na teritoriji nikšićkog sreza.
Početkom novembra 1944. godine, u Zaboranima kod Nevesinja, poginuo je braneći odstupnicu svom bataljonu u borbi s Nemcima.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Literatura[uredi | uredi kod]
- „Narodni heroji Jugoslavije”. Beograd: Mladost. 1975.
- Milan Inđić: „Djeca heroji“, Dom štampe, Zenica, 1985. godine