Ljubica Gerovac

Ljubica Gerovac
Ljubica Gerovac slikana u Zagrebu 1936. godine.
Datum rođenja	20. septembar 1919.
Mesto rođenja	Jezerane, kod Otočca Kraljevina SHS
Datum smrti	16. 4. 1942. (22 godina)
Mesto smrti	Jezerane, kod Otočca NDH ND Hrvatska
Profesija	studentkinja
Članica KPJ od	1940.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Narodni heroj od	27. novembra 1953.

Ljubica Gerovac (Jezerane, kod Otočca 20. septembar 1919. – Jezerane, kod Otočca, 16. april 1942), učesnica Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođena je 20. septembra 1919. godine u selu Jezeranama, kod mjesta Otočca u Lici. Kao dijete siromašnih zemljoradnika, čiji se otac bavio i zidarskim zanatom, završila je osnovnu školu u rodnom mjestu, a Građansku školu u Zagrebu. Još kao djevojčica, odlična učenica, svrstava se 1934. godine u redove revolucionarne srednjoškolske omladine.

Posle završetka Građanske škole upisuje se u Trgovačku akademiju u Zagrebu. U školi je bila jedna od najaktivnijih omladinki. Popularizuje lijevu literaturu, okuplja omladinu i govori joj da je njeno mjesto i budućnost s radničkom klasom. Zbog takvih aktivnosti, brzo su je uočile školske vlasti i policija, koja ju je uhapsila 1937. godine. Pred policijom se držala kao stara prekaljena revolucionarka, nije dala ni riječ priznanja. Kad je poslije nekoliko dana puštena na slobodu, postala je još aktivnija. Ubrzo zatim primljena je u Savez komunističke omladine Jugoslavije. U jesen 1937. je istjerana iz Trgovačke akademije u Zagrebu, pa školovanje i revolucionarni rad nastavlja u Banjoj Luci. Tokom 1939. i 1940. godine policija je hapsi, ali ponovo od nje nikakvo priznanje nije izvukla.

U jesen 1940. godine upisuje se u Ekonomsko-komercijalnu visoku školu u Zagrebu, gdje politički postaje još aktivnija. Istovremeno ne gubi vezu ni s rodnim krajem, a sarađuje i u „Seljačkoj misli“. Za člana Komunističke partije Jugoslavije primljena je 1940. godine, a ubrzo postaje i sekretar partijske ćelije Ekonomsko-komercijalne visoke škole.

Posle okupacije zemlje, u ljeto 1941, godine, Ljubica odlazi u Liku i odmah se zajedno s drugim komunistima uključuje u rad na pripremama za oružani ustanak. Neumorno obilazi sela, okuplja omladinu i žene, i s puno poleta ukazuje im na zločinačku politiku okupatora i ustaša i perspektive oružane borbe. Kad je počeo ustanak, zajedno s partizanskim grupama učestvuje u oružanim akcijama. U jesen 1941. izabrana je za člana Kotarskog komiteta KPH za kotar Brinje, i sekretara Kotarskog komiteta SKOJ-a za Brinje. Posebno se isticala u radu na stvaranju bratstva i jedinstva između srpskog i hrvatskog naroda u Lici. Kao mlada žena puna poleta i vedrine, a uz to neobično hrabra i neustrašiva, bila je veoma popularna i omiljena, naročito među omladinom i ženama.

Prilikom napada ličkih i primorsko-goranskih partizana na ustaše u Jezeranama, Ljubica je predvodila vod bataljona „Marko Orešković“, i uspjela da ga neopaženo pored bunkera dovede do crkve u selu. Ali kad se vraćala po drugi dio boraca, da i njih uvede u selo, bila je primjećena od ustaša i ubijena 16. aprila 1942. godine. Mrtvu, ustaše su je zvjerski masakrirale. U čast hrabre revolucionarke, Brinjski bataljon je prozvan bataljon „Ljubice Gerovac“, koji se pod njenim imenom hrabro borio do kraja rata. Ljubičina rođena sestra Vera, bila je supruga Jakova Blaževića, takođe narodnog heroja.

Ukazom predsjednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, proglašena je za narodnog heroja.

Literatura

• Heroine Jugoslavije. Zagreb: Spektar. 1980. 
• Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982. 

Spoljašnje veze

• H-alter. Org – Priča o Ljubici Gerovac Arhivirano 2013-10-29 na Wayback Machine-u, pristupljeno 7. jula 2011.