Filips van Montmorency
| Filips van Montmorency | |
|---|---|
 | |
| Biografski podaci | |
| Datum rođenja | 1524. |
| Mjesto rođenja | Nevele, Habsburška Nizozemska (danas u Belgiji) |
| Datum smrti | 5. jun 1568. |
| Mjesto smrti | Bruxelles, Habsburška Nizozemska |
| Titule | Grof[1] |
| Vojna karijera | |
| Čin | Admiral |
| Ratovi | Schmalkaldski rat |
Filips van Montmorency Grof od Horna (Nevele, 1524. - Bruxelles, 5. jun 1568.) bio je admiral, stadtholder i član Državnog savjeta Habsburške Nizozemske, koji je nastojao očuvati tradicionalna nizozemska prava i privilegije i ukinuti španjolsku inkviziciju.[1]
Biografija[uredi | uredi kod]
Kao visoki funkcioner na dvoru Svetorimskog cara Karla V, Filips je vodio carske trupe u ISchmalkaldski rat (1546.-47.), a od 1550. zapovijedao je gardom budućeg španjolskog kralja Felipea II. U septembru 1555. imenovan je stadtholderom Gelderlanda i Zutphena, a 1556. je primljen kao vitez u Red Zlatnog runa, a od 1559. je admiral španjolske flote.[1]
Kao član Regentskog državnog savjeta Habsburške Nizozemske (1561.-65.), Filips se pridružio Willemu Oranskom i Lamoraalu grofu od Egmonda, u suprotstavljanju vjerskoj i političkoj represiji predsjednika savjeta kardinala Antoine de Granvella, i prisilio kralja Felipea II da ga ukloni 1564. Kraljev kontinuirani progon protestanata rezultirao je formiranjem Kompromisa ili Plemićke Lige, sastavljene od 400 članova nižeg plemstva koja je zahtjevala ukidanje inkvizicije, suda koji je osnovan da otkrije i kazni herezu. Ta liga bila je poprilično odgovorna za progone katolika 1566.-67. i daljnju represiju vlasti, nakon što je kralj odbio i regentov zahtjev za vjerskom tolerancijom.[1]
Iako se Filips pridružio kalvinistima u Tournaiju 1566., ipak je u oktobru 1566. poslušao regentovu naredbu da se vrati u Bruxelles. Na sastanku održanom u januaru 1566.) sa Willemom Oranskim i grofom Lamoraalom od Egmonta, Filips je zajedno sa Lamoraalom, odbio podržati plan Willemev plan za pobunu protiv kralja. Nakon tog se povukao u svoju rezidenciju u Weertu u Nizozemskoj, gdje je živio u izolaciji.[1]
Namamljen himbenim pozivom Vojvode od Albe da preuzme kontrolu nad Državnim savjetom, zaputio se u Bruxelles u koji je stigao u augustu 1567. Tamo je zajedno s Lamoralalom uhapšen i osuđen 9. septembra 1567. na smrt zbog veleizdaje i hereze od strane albinog Savjeta za nevolje (posprdno nazvanog Savjet krvi).[1]
Glava mu je odrubljena u Bruxellesu 5. juna 1568.[2]
