Sulini građanski ratovi
Sulini građanski ratovi su predstavljali međusobno povezane oružane sukobe između dvije frakcije u Rimskoj Republici 80-ih godina pne. - populara na čelu s Gajem Marijem i njegovim nasljednicima te optimata na čelu s Lucijem Kornelijem Sulom, po kome su dobili ime. Predstavljali su kulminaciju višedecenijske eskalacije političkog nasilja izazvanog dubokim ekonomskim i socijalnim promjenama rimskog društva, a koje se neposredno pred njihovo izbijanje odrazilo i ratu Rima s njegovim italijanskim saveznicima. Tokom njih se istovremeno vodio i rat Rima s pontskim kraljem Mitridatom, koji je također poslužio kao jedan od povoda za eskalaciju sukoba. Obično se dijele na dvije cjeline:
- Prvi Sulin građanski rat (88. pne. - 87. pne.), koji se, u stvari sveo na Sulin pohod na Rim u svrhu osiguranja komande u ratu protiv Mitridata, te završio privremenim protjerivanjem popularskih vođa iz Rima;
- Drugi Sulin građanski rat (83. pne. - 82. pne.), u kome je Sula po drugi put marširao na Rim i popularima nanio konačni poraz, proglasivši se nakon toga diktatorom; kao njegov nastavak se ponekad navodi i popularski ustanak u rimskoj Hispaniji na čelu sa Kvintom Sertorijem.
Iako je i u ranijim periodima historije bilo nasilja između zavađenih rimskih frakcija, Sulini građanski ratovi su predstavljali presedan, s obzirom da je u njima prvi put sudjelovala profesionalna vojska, odnosno trupe odane pojedinačnim vojskovođama umjesto legalnim institucijama države. Iako su završili pobjedom optimata, te iako je Sula kao diktator poduzeo niz ustavnih reformi s ciljem da spriječi da itko slijedi njegov primjer, te su reforme postepeno napuštene, populari su se oporavili te su tako stvoreni uvjeti za nove građanske ratove koji će dovesti do pada Republike.
Ponekad se za njih koristi zajednički izraz Prvi rimski građanski rat, odnosno Prvi građanski rat Rimske Republike.