Radosav Topalović
 | Ovom članku ili dijelu članka nedostaju interne poveznice. Pogledajte kako uređivati članak i dodavati poveznice, kliknite na link uredi i dodajte ih, nakon čega možete ukloniti ovaj šablon. |
| Radosav Topalović | |
|---|---|
 | |
| Čin | Poručnik |
Radosav Topalović (Preljina, Čačak, 1878. — Čačak, 16. decembar 1941.), učesnik Balkanskih ratova i Prvog svjetskog rata, odlikovan sa 12 odlikovanja.
Životopis[uredi | uredi kod]
Život i dostignuća u ratovima[uredi | uredi kod]
Rođen je 1878. godine u Preljini kod Čačka. Roditelji Lazar i majka Anica (rođ. Perišić) bili su zemljoradnici. Osnovnu školu završio je u Preljini, do početka Balkanskih ratova bavi se zemljoradnjom.
Kao kadrovac odlazi u Balkanske ratove. U Drugom balkanskom ratu zarobio je 65 Bugara i pet mitraljeza i za taj podvig dobio Obilićevu medalju. Nosilac je Albanske spomenice jer je sa srpskom vojskom prešao Albaniju početkom 1916. Nosilac je srebrne Karađorđeve zvijezde za zasluge u ratu, na koti 1040 na Solunskom frontu. Godine 1920. kao rezervni poručnik dobija oficirsku Karađorđevu zvezdu sa mačevima četvrtog reda.
Po završetku rata vraća se u Preljinu sa činom rezervnog majora i obnavlja zapušteno domaćinstvo. Izabran je za predsednika Preljinske opštine i postaje predsednik odbora za izgradnju hrama (crkva Svetog Joakima i Ane). Topalović je, iako se zakleo kralju na vjernost posle rata, pripadao Demokratskoj stranci Ljube Davidovića i za nju glasao.
Smrt i ostavština[uredi | uredi kod]
Preljina, kao jedno od najvećih čačanskih sela, koje je 1941. većinski bilo uz partizane, nakon pada Užičke republike pada u ruke Nijemcima i kolaboraterskim četničkim odredima.
Decembra 1941. četnici su uhvatili Radosava Topalovića i predali ga Nijemcima zato što ih nije želio da podrži i zato što je imao dvojicu sinova u partizanima. Nijemci ga streljaju 16. decembra 1941. u Čačku u 61. godini života.
Od 12 ordena svi su sačuvani osim jednog koji je nestao prilikom jedne izložbe. Praunuk Radosav Topalović (rođen 1956) iz Preljine se sjeća da je u kući dugo vremena visila cijelokupna uniforma, od koje su danas ostale samo epoletne.