Polikultura
Polikultura je oblik agrikulture u kojem se više od jedne vrste uzgaja u isto vrijeme i na istom mjestu imtirajući diverzitet prirodnih ekosistema.[1] Polikultura je suprotna monokulturi, u kojoj se samo članovi jedne biljne ili životinjske vrste kultiviraju zajedno.
Polikultura je tradicionalno bila najviše prevalentna forma agrikulture u većini dijelova svijeta i popularnost joj raste zahvaljujući benefitima od. dobiti na prirodnom polju (priroda, okoliš/okolina; medicina, zdravlje).
Postoji mnogo vrsta polikulture, uključujući godišnje polikulture kao što su ’intercropping’ (č. interkroping) ili ’cover cropping’ (č. kaver kroping), permakulturu i integrisanu akvakulturu. Polikultura je napredna zbog mogućnosti kontrolisanja pesticida, korova i bolesti bez većeg uplitanja hemije. Kao takva, polikultura se smatra održivom formom agrikulture. Kako god, problemi sa usjevnim prinosom i tzv. biološka kompeticija izazvali su da mnogo modernih velikih industrijskih proizvođača hrane nastavi da se umjesto toga oslanja na monokulturu.
Polikultura je tradicionalno bila najprevalentnija forma agrikulture.[2]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Chrispeels, M.J.; Sadava, D.E. (1994). Farming Systems: Development, Productivity, and Sustainability. str. 25–57. u: Jones & Bartlett. Plants, Genes, and Agriculture. Boston.
- ↑ Altieri, Miguel A. (1999). „The ecological role of biodiversity in agroecosystems”. Invertebrate Biodiversity as Bioindicators of Sustainable Landscapes. Elsevier. str. 19–31. ISBN 978-0-444-50019-9.
Literatura[uredi | uredi kod]
- „Companion Planting Guide”. Thompson & Morgan. Pristupljeno 2016-06-14.
Vanjski linkovi[uredi | uredi kod]
- satavic.org (en)
- cals.arizona.edu (en)
- new-ag.info (en)
