Bobovica (rijeka)
| Bobovica
- Бобовица | |
|---|---|
 Ušće Bobovice u Vrbanju | |
| Lokacija | |
| Države | BiH |
| Hidrografija | |
| Izvor – aps. visina | Obronci Meokrnje - Očauš 1.150 m |
| Dužina | 12 km |
| Pritoke | Ljeskovac, Duboki potok, Novački potok |
| Hidrologija | |
| Ulijeva se u | Vrbanju |
| Transport | |
| Plovnost | nije plovna |
Bobovica je najizdašnija desna pritoka u gornjem toku Vrbanje. Na geografskim kartama češto se obilježava kao "Kruševica", ali se tako naziva još jedna desna pritoka Vrbanje čije je ušće tridesetak kilometara nizvodno, u Obodniku. Bobovica je duga oko 12 km. Šezdestih godina 20. stoljeća na njoj je bilo petnaestak vodenica, u donjem toku – od sela Bobovice do ušća.[1][2]
Izvire (na oko 1220 m) između sjeverozapadnih padina Meokrnja i jugoistočnih Očauša. Izvorište je na istoćnoj strmini uzvisine Vijenac (1375 m n/v), u klancu prema Ciganskoj planini – znatno nižoj poziciji od izvora rijeke u koju se uliva. Već oko jedan kilometar od izvora spušta se u duboki kanjon (do 380 m). Protiče kroz selo Bobovice (769 m n/v).
Oko i iznad njenog izvorišta je vododijelnica slivova Lašve i Velike Usore (tj. Bosne) i Vrbanje i Ugra (tj. Vrbasa). Prihvata vodu brojnih potočića, a najsnažnije pritoke su joj (desni) Ljeskovac i Duboki i Novački potok (lijevi).[3]
Uz vodotok Bobovice, austrijske vlasti su svojevremeno izgradile uskotračnu željezničku prugu. Odvajala se od Čudnića, preko sela Bobovice, pa kroz kanjon između Palike i Pašinca do Srebrenog brda, tj. ušča potoka Krna (921 m n/v).[4] Na demontiranoj "štreci", kasnije su (lakše) izgrađene ceste za mnoga lokalna sela.
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Vojnogeografski institut, Izd. (1961): Ugodinovići (List karte 1:25.000, izohipse na 10 m). Vojnogeografski institut, Beogead.
- ↑ Vojnogeografski institut, Izd. (1961): Šiprage (List karte 1:25.000, izohipse na 10 m). Vojnogeografski institut, Beogead.
- ↑ Spahić M. et al. (2000): Bosna i Hercegovina (1:250.000). Izdavačko preduzeće „Sejtarija“, Sarajevo.
- ↑ Vojnogeografski institut, Izd. (1955): Travnik (List karte 1:100.000, Izohipse na 20 m). Vojnogeografski institut, Beograd.