Bitka kod Raismesa

Bitka kod Raismesa
Segment Rata Prve koalicije (Francuskih revolucionarnih ratova)
Datum 8. maj 1793 Lokacija kraj Raismesa, Francuska Ishod pobjeda Koalicije
Sukobljene strane
Habsburška Austrija Šablon:Country data Kraljevstvo Velike Britanije Kraljevina Pruska	Republikanska Francuska
Komandanti i vođe
Princ Josias od Coburga François de Clerfayt Šablon:Country data Kraljevstvo Velike Britanije Vojvoda od Yorka Alexander Knobelsdorff	Markiz Dampierre †
Snage
37.000	40.000
Žrtve i gubici
870	3,900

Bitka kod Raismesa, također poznata i kao bitka kod Condéa i bitka kod St. Amanda je odigrala 8. maja 1793. za vrijeme Rata Prve koalicije na sjeveru Francuske između francuskih republikanskih snaga pod markizom Dampierreom na jednoj, i savezničkih austrijsko-britansko-pruskih snaga na pod princom od Coburga na drugoj strani. Do nje je došlo nakon što su francuske snage poražene u bitci kod Neerwindena i prisiljene na povlačenje iz Austrijske Nizozemske (današnja Belgije), a njihov zapovjednik general Dumouriez pokušao sa svojom vojskom stati na stranu dotadašnjih neprijatelja i izvesti kontrarevolucionarni pohod protiv republikanske vlade u Parizu. Iako taj pokušaj nije uspio, a Dumouriezova vojska, za razliku od zapovjednika, ostala vjerna Republici, ti su događaji izazvali kaos u francuskim redovima, a što su iskoristili Austrijanci i započeli ofenzivu u samu Francusku, čiji su prvi cilj bile granične tvrđave kao Condé-sur-l'Escaut, stavljen pred opsadu početkom aprila. Markiz Dampierre, koji je bio naslijedio Dumourieza i glavninu snaga koncentrirao u utvrđenom logoru kraj Famarsa, dobio je od vlade u Parizu zadatak da deblokira grad. Njegov prvi pokušaj 1. maja je odbijen, a sedam dana kasnije je pokrenuo novi napad, pri čemu mu se suprostavila austrijska vojska kojoj su se uz njihove pruske saveznike prvi put priključile i anglo-hanoveranske snage pod vodstvom vojvode od Yorka, uključujući elitnu Coldstreamsku Gardu. Dampierre, koji je raspolagao s neznatno više snaga od saveznika, odlučio je napad koncentrirati na saveznički centar. Francuske snage su jurišale četiri puta, nastojeći zauzeti selo Vicogne, i iako su se uspjeli probiti do njega, na kraju nisu uspjeli. Posljednji peti juriš je vodio lično Dampierre, i pri tome je topovskom kuglom ranjen u bedro, a od čega je umro sljedeći dan. To je ranjavanje dovelo do prekidanja francuskog napada i povlačenja tokom noći. Savezničke snage su nekoliko tjedana kasnije pokrenule vlastitu ofenzivu koja je dovela do bitke kod Famarsa u kojoj su Francuzi natjerani na povlačenje, a potom i opsade francuskog garnizona u Valenciennesu. Condé se pod opsadom održao još dva mjeseca prije nego što je prisiljen na kapitulaciju.

Literatura

• Burne, Alfred (1949), The Noble Duke of York: The Military Life of Frederick Duke of York and Albany, London: Staples Press .
• Fortescue, Sir John (1918), British Campaigns in Flanders 1690-1794 (extracts from Volume 4 of A History of the British Army), London: Macmillan .
• Phipps, Ramsay Weston (1926), The Armies of the First French Republic and the Rise of the Marshals of Napoleon I, London: Oxford University Press .
• Officer of the Guards, An (1796), An Accurate and Impartial Narrative of the War, by an Officer of the Guards, London .
• Brown, Robert (1795), An impartial Journal of a Detachment from the Brigade of Foot Guards, commencing 25th February, 1793, and ending 9th May, 1795, London .