Atrezija tankog creva
| Atrezija creva | |
|---|---|
| Specijalnost | Gastroenterologija, Kirurgija |
| Klasifikacija i eksterni resursi | |
| ICD-10 | Q41, Q42 |
| ICD-9 | 751.1 751.2 |
| OMIM | 223400 243600 |
| DiseasesDB | 31514 |
Atrezija tankog creva ili jejunoilealna atrezija je kongenitalna anomalija kontinuiteta creva, u kojoj postoji potpuna neprolaznost tankog creva.
Etiopatogeneza[uredi | uredi kod]
Tanko crevo u ovih pacijenata je skraćeno, a često ga prate i multiple atrezije i malrotacija. Od tipa atrezije zavisi prognoza pacijenta. Udružene anomalije su veoma retke. Za razliku od atrezije u stenozi tankog creva postoji kontinuitet i creva i mezenterijuma, a dva segmenta su povezana kratkim suženim, ponekad rigidnim delom.[1][2]
Klasifikacija[uredi | uredi kod]
Jejunoilealne atrezije se klasifikauju na četri tipa, stim što je treći podeljen na dve podgrupe.[3]
| Tip atrezije | Karakteristike |
|---|---|
| Prva grupa | Membrana deli proksimalni dilatirani i distalni kolabirani kraj creva. Crevo i mezenterijum su u kontinuitetu. |
| Druga grupa | Slepo završeni krajevi creva su povezani fibroznom trakom, a mezenterijum može biti, a i ne mora, u kontinuitetu |
| Treća grupa |
Prve podgrupe (IIIa) — ima krajeve koji se slepo završavaju, ne dodiruju i postoji defekt u mezenterijumu. Tip IIIb ima veoma lošu prognozu. Druga podgrupa (IIIb) — karakteriše se krajevima koji se ne dodiruju, a pored defekta u mezenterijumu dominira vaskularna anomalija mezenetrijuma, te se distalne vijuge ileuma snabdevaju iz kolaterala desnog kolona, uvijajući se oko mezoa poiprimajući izgled spiralno oljuštene kore jabuke |
| Četvrta grupa | Ovu grupu karakterišu brojne infekcije. |
Embriologija[uredi | uredi kod]
Različite teorije pokušavaju da objasne nastanak atrezije. Po jednima uzrokovana je izostankom rekanalizacije čvrste vrpce, a po drugima vaskularnim poremećajima (vaskularne teorija).
Genetika[uredi | uredi kod]
Ova jejunoilealn anomalija nema genetsku osnovu, osim u slučaju tipa IIIb.
Epidemiologija[uredi | uredi kod]
Jejunoilealne atrezije čine 80–95% svih atrezija creva. Incidencija im je od 1:330 do 1: 1500 živorođenih.
Klinička slika[uredi | uredi kod]
Kliničkom slikom dominiraju sledećp simptomi i znaci koji se razvijaju odmah nakon rođenja (od prvog ili drugog dana života):
- Crevna opstrukcija
Kod niskih opstrukcija dominira distenzija trbuha za razliku od visokih, te se povraćanje javlja kasnije.
- Povraćanje zelenog sadržaja
Brzina javljanja povraćanja zavisi od nivoa opstrukcije
- Poremećena evakuacija mekonijalne stolice
Ona može biti potpuno odsutna, a može se javiti u manjoj količini i kod atrezije ili stenoze.
Ukoliko se ne dijagnostikujena vreme, može dovesti do perforacije creva ili razvoja respiratornog distresa.
Dijagnoza[uredi | uredi kod]
- Pre rođenja
Prenatalno se vidi polihidramnion, koji ukazuje na mogućnost postojanja atrezije digestivnog trakta.
- Nakon rođenja
Nakon rođenja dijagnoza se postavlja na osnovu nativne radiografije trbuha u stojećem stavu. Kada se na radiografiji konstatuje prisustvo hidroaeričnih nivoa, treba posumnjati na crevnu opstrukciju.
Kontrastno ispitivanje, irigografija, radi se da bi se razlikovala atrezija tankog i debelog creva. Kod atrezija tankog creva kolon je slabo razvijen, nekorišćen (mikrokolon). Ukoliko se radi o delimičnoj neprolaznosti tankog creva, radi se kontrastno ispitivanje, pasaža, da bi se ustanovili priroda i nivo prepreke.
Terapija[uredi | uredi kod]
- Konzervativna terapija
Čim se jave prvi simptomi opstrukcije neophodno je plasirati nazogastričnu sondu radi dekompresije i sprečavanja aspiracije. Uključuje se intravenska rehidratacija i daju antibiotici.
S obzirom da adinamični ileus može da potraje duže vreme, uključuje se totalna parenteralna ishrana.
- Hirurška terapija
Hirurško lečenje podrazumeva odstranjenje prepreke i anastomozu creva kojom se uspostavlja kontinuitet crevnog lumena.[4]
Ukoliko je crevna vijuga iznad prepreke dilatirana, neophodna je njena resekcija ili sužavanje da bi se lakše uspostavio motilitet creva.
Prognoza[uredi | uredi kod]
Preživljavanje bolesnika za atrezijom creva iznosi 90%.
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Singh V, Pathak M: Congenital Neonatal Intestinal Obstruction. Retrospcetive Analysis atTertiary Care Hospital. J Neonatal Surg 2016 Oct 10. doi: 10.21699/jns.v5i4393
- ↑ Verma A, Rattan KN, Yadau R. Neonatal Intestinal Obstruction: A 15 Year Experience ina Tertiary Care Hospital. J Clin Diagn Res 2016; 10 (2): 10-13.
- ↑ Maciej Bagłaj: Kongenitalna atrofija tankog creva. U: Pedijatrijska hirurgija . Jerzy Czernik (ur.). Ed. I. Varšava: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, str. 164-80. ISBN 83-200-3066-8.
- ↑ MacKinlay GA, Surgical pediatrics, U: McIntosh N, ur. Forfar and Arneil's Textbook ofPediatrics, London: Elsevier Limited; 2008. Str 1603-1626.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Prem Puri: Newborn Surgery, 2003.
- Samuels ME, Majewski J, Alirezaie N, Fernandez I, Casals F, Patey N, Decaluwe H, Gosselin I, Haddad E, Hodgkinson A, Idaghdour Y, Marchand V, Michaud JL, Rodrigue, M-A, Desjardins S, Dubois S, Le Deist F, Awadalla P, Raymond V, Maranda B, Exome sequencing identifies mutations in the gene TTC7A in French-Canadian cases with hereditary multiple intestinal atresia. J Med Genet 50: 324-329
- Mishalany HG, Der Kaloustian VM (1971) Familial multiple-level intestinal atresia: report of two siblings. J Pediat 79: 124
Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]
- UCSF Fetal Treatment Center: Bowel Obstructions (en)
- Information about congenital malformations of the gastrointestinal tract in premature babies - The Hospital for Sick Children (en)