Veroljub Atanasijević

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Veroljub Atanasijević
moderna arhitektura
Portret Veroljuba Atanasijevića
Biografske informacije
Rođenje8. januar 1940.
Kragujevac,  Kraljevina Jugoslavija
Smrt12. 9. 2001. (dob: 61)
Srbija Kragujevac, Srbija
(tada  SR Jugoslavija))
Opus
Poljearhitektura - urbanizam
PraksaSFRJ, Srbija
Znamenita djela
Klinički Centar (Kragujevac)
Sportska hala Jezero (Kragujevac)
Druga gimnazija (Kragujevac)
Influencija

Veroljub Atanasijević je bio srpski arhitekta i istaknuti autor u oblasti zdravstvene arhitekture.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Veroljub M. Atanasijević, rođen je 8. januara 1940. godine u Kragujevcu, od oca, Mladena profesora, filologa i plodnog prevodioca sa latinskog i majke Desanke. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Kragujevcu. Diplomirao je 1962. godine na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beoradu u Ateljeu profesora Stanka Kliske. Fakultet je završio za 3.5 godine i dobio nagradu fakulteta. Stručni ispit položio je 1965. godine, te je stekao sva ovlašćenja za izvođenje i projektovanja svih vrsta objekata.

Magistrirao je na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beoradu 1981 sa tezom „Planiranje razvoja vanbolničke službe Grada Kragujevca do 2000. godine“. Doktorirao je, pod mentorskim vođstvom Akademika arhitekte Ivana Antića, na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1986. sa disertacijom „Intenzivna nega bolesnika kao deo opšte progresivne nege u savremenim bolnicama sa aspekta projektovanja“. Po diplomiranju, 1962. Godine zaposlio se u Zavodu za urbanizam u Kragujevcu, gde je radio na prostornim planovima, detaljnim urbanističkim projektima, na reviziji GUP Grada Kragujevca. Od 1964. godine, kreće projektanski period njegovog života koji je trajao do 2001. godine. Bio je zaposlen u Preduzeću za projektovanje „Kragujevac“ i Zastava Inženjering. U svojoj plodnoj karijeri, prošao je razvojni put od Projektanta do Generalnog direktora. U svojoj karijeri imao je sreću da je izvedena većina projektovanih objekta, posebno kapitalnih. Nagrađen je Diplomom grada Kragujevca za doprinos u izgradnji Grada 1971.

Druga kragujevačka gimnazija
Bolnica manastira Hilandar, Sveta Gora, Atos, Grcka, 2001
Sportska hala „Jezero“, Kragujevac, 1978
Rektorat Univerziteta u Kragujevcu, 1994
Dom zdravlja „Bresnica“ Kragujevac,1988
Kapele gradskog groblja „Bozman“, Kragujevac, 1978

Lista značajnijih djela

[uredi | uredi kod]
  • Rekonstrukcija bolnice manastira Hilandar, Atos, Sveta gora (1999-2002)
  • Ekonomsko-tehnički blok KBC Kragujevac (1996-1998)
  • Druga kragujevačka Gimnazija 12.000 m2 (1994-1997)
  • Hotel „Sloboda“ Kragujevac, kapaciteta 160 ležaja (1994-1995)
  • Dom Zdravlja Lapovo 3.000 m2 (1995-1997)
  • Dom Zdravlja „Palilula“, Kragujevac (1996-1997)
  • Direkcija fonda za penzijsko osiguranja, Kragujevac (1997)
  • Postrojenje za prečišćavanje otpadnih voda iz lakirnice „Katak“, Kragujevac (1988-1990)
  • Mlekara „ESKOD“ Jagodina za 30000 l mleka dnevno (1992)
  • Interna klinika KBC Kragujevac, 5000 m2 (1991-1992)
  • Rektorat Univerziteta, u Kragujevcu (1991-1994)
  • Dom Zdravlja „Stanovo“, Kragujevac (1982-1985) 3000 m2
  • Restoran na plaži Ohridskog jezara, Ohrid, Makedonija (1985)
  • Dom Zdravlja „Batočina“ (1985)
  • Sud u Aranđelovcu (1972)
  • Dve dečije ustanove kapaciteta za 240 mališana: „Bubanj“ i „Mala Vaga“ (1972)
  • Hirurška klinika, KBC Kragujevac (1970-1977)
  • Univerzalna gradska sportska dvorana „Jezero“ kapaciteta 6.000 mesta (1974-1978)
  • Poliklinika sa specijalističkim službama Grupa Zastava 6.500 m2 (1978)
  • Poslovna zgrada II Direkcije Grupe Zastava (1979)
  • Novo gradsko groblje „Bozman“ (1974-1978)
  • Restoran „Bašta Zastave“ (1978)
  • Dva pošte sa telekomunikacionim centrom u Kragujevcu (1978-1980)
  • Dom zdravlja „Topola“ (1978-1980)
  • Plan perspektivnog razvoja opšte bolnice u Kragujevcu
  • Stambeno poslovna zgrada u Velikom Gradištu, 1969
  • Bolnica u Aranđelovcu kapaciteta 200 kreveta (1966-1968)
  • Šest servisa sa salonima automobila sa poslovnim prostorom „Zastava-Fijat“, različitog kapaciteta u: Foči, Goraždu, Boru, Majdanpeku, Modriči, Čačku (1967-1970)
  • Sportsko rekreacioni centar sa restoranom „Košutnjak“ Kragujevac (1968-1969)

Objavljeni radovi

[uredi | uredi kod]

Svoje autorske i naučne radove izlagao je samostalno u okviru najcenjenijeg nacionalnog stručnog skupa: „Salon arhitekture“. Radovi su publikovani u zborniku radova „Salona arhitekture“:

  1. Promocija monografije „Projektovanje odeljenja za intenzivnu negu“, prateća manifestacija, 9.03.1989, 15-ti Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1989. godine
  2. Sportska dvorana „Jazero“ Kragujevac, 6-ti Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1979. godine
  3. Hotel na Kopaoniku, 8-mi Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1982. godine
  4. Pošta i rejonska AT-centrala u Kragujevcu, 8-mi Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1982. godine
  5. Dom Zdravlja „Stanovo“ Kragujevac, 10-ti Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1984. godine
  6. Klnički centar „Dr Mihailo Ilić“ Kragujevac, 11-ti Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1985. godine
  7. Kapele gradskog groblja „Bozman“ Kragujevac, 12-ti Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1986. godine
  8. Dom Zdravlja Batočina, 14-ti Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1988. godine
  9. Dom Zdravlja Bresnica u Kragujevcu, 16-ti Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1990. godine
  10. Objekat nova pošte i telekomunikacija u Kragujevcu, 17-ti Salon arhitekture, Muzej primenjenih umetnosti Beograd, 1991. godine

Izvori

[uredi | uredi kod]
  • Veroljub Atanasijević, Projektovanje odeljenja za intenzivnu negu, ISBN 86-7247-064-8, NIP Svetlost, Kragujevac, 1988.
  • Zoran Manević, Leksikon srpskih arhitekata XIX i XX veka, ISBN 86-395-0367-2, Beograd, Građevinska knjiga, 2000
  • Branko B. Bojović, Univerzitet u Beogradu - Priča o nama : generacija 1958/1959., ISBN 86-80095-56-7, spomenica, Štamparija Srpske patrijaršije, Beograd, 2003

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]