Dušan Golumbovski

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Dušan Golumbovski
Biografske informacije
Rođenje15. mart 1941.
Beograd,  Jugoslavija
Smrt3. januar 2016.
Beograd, Srbija Srbija
Znamenite uloge
Ozren Soldatović

Dušan Golumbovski (Beograd, 15. mart 1941Beograd, 3. januar 2016) bio je srpski glumac, voditelj[1] pevač[2], publicista, radnik u kulturi i dugogodišnji član Dečje radio grupe. Slavu pred domaćom publikom zavređuje ulogom tajkuna-antagoniste Ozrena Soldatovića u serijama Srećni ljudi i Bela lađa, te ulogom parničnog, pa potom krivičnog sudije u seriji Bolji život.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Detinjstvo

[uredi | uredi kod]

Dušan se, kao drugo dete u braku Dušice Vasiljević, poznate beogradske balerine i Dragutina Golumbovskog, razmaženog sina bogatog industrijalca - poznatog po tome što je prvi u Beogradu priuštio Bentli - rađa uoči II. svetskog rata, nekoliko meseci nakon smrti oca.[3] Poreklo vodi iz bogate, predratne, industrijalističke porodice. Njegov predak Živan Golumbovski bio je član Masonske lože Kraljevine Jugoslavije.[4] Osam godina stariji brat Bogomir[5], diplomira fizičku hemiju 1961. godine.[6].

Glumačka karijera

[uredi | uredi kod]

Na daske koje život znače staje prvi put sa deset godina, zaslugom učitelja i čistačice.[3] Glumačku akademiju upisuje sa velikanima našeg glumišta kao što su: Zoran Radmilović, Stanislava Staša Pešić, Petar Kralj, Miloš Žutić i Olivera Katarina-Vučo. Sa najboljim prijateljem, Petrom Kraljem vezivala ga je zajednička ljubav prema piću.[3]

Šezdesetih godina prošlog veka se, zajedno sa drugim doajenima našeg glumišta, kao što su Slobodan Đurić, Ivan Bekjarev, Miodrag Andrić-Moljac i Dejan Konstatinović, okuplja oko Teatra Nacionalne Drame i drugih grupa nastalih po ideji Eve i Radomira Stevčića Ras, koje prezentovane na netradicionalan način, započevši sa organizacijom književnih večeri prerastaju u politički teatar odlikovan kritikom komunističkog sistema.[7]

Osim zapaženih rezultata u teatru, televizijskoj i filmskoj publici se predstavlja u više od pedeset ostvarenja, te snima više od sto epizodnih nastavaka poznatih serija,[8] beležeći poseban uspeh u serijama scenariste Siniše Pavića.

Rad i delo

[uredi | uredi kod]

Zajedno sa Banetom Cvetkovićem, 1967. godine čini prvi voditeljski par kultne TV emisije značajne za formiranje Ju rokenrol scene "Koncert za mladi ludi svet" [1] Nikole Karaklajića, u kojoj nastaju prvi muzički spotovi domaćih rok grupa.[9] Istodobno, u duetu sa Edi Dekengom, muzičarem poreklom iz Konga, predstavlja svoje pevačke kvalitete.

Krajem devedesetih godina vrši dužnost upravnika „Pozorišta T“ u Beogradu, do njegovog odlaska u stečaj.[10] U publicističkom stvaralaštvu zalaže se za međusobnu toleranciju i uzajamnu solidarnost, te se osim problematikom pozorišta, bavi i pitanjem širih društvenih odnosa, pružajući kritički osvrt na hijerarhiju, institucije i kulturu.[11]

Privatan život

[uredi | uredi kod]

Supruga Mirjana Popović-Golumbovski, istaknuti novinar i feljtonista, nosilac Nagrade za životno delo Slobodan Glumac, povodom tri decenije uređivačkog rada TV strane i TV dodatka Večernjih novosti.[12] Ćerka Ana, diplomac katedre za filmsku i TV montažu Akademije umetnosti u Beogradu[13]

Dugogodišnju borbu sa alkoholizmom dobija 1999. godine, nakon pretrpljenog moždanog udara, pod pritiskom zdravstvenih razloga.[3] Po odlasku u penziju 2002. godine, tumači isključivo lik Ozrena Soldatovića, koji smatra svojom posebnom obavezom.

Umro je u Beogradu 3. januara 2016. godine u svojoj sedamdeset i četvrtoj godini.

Filmografija

[uredi | uredi kod]
Filmografija glumca Dušana Golumbovskog
God. Naziv Uloga
1960.-te
1962. Zvizduk u osam novinar
1964. Mesje Boden ide na posao
1964. Nešto o čemu se može govoriti
1964. Vrtlog
1965. Brodolom mladog Tomasa
1965. Hiljadu zašto?
1966. Roj Stojan
1966. Štićenik
1966. San doušnik
1967. Jelena Ćetković
1967. Sedam Hamleta Hamlet
1967. Smoki
1967. Visočka hronika Otinrik
1968. Švabica
1968. Sajam na svoj način
1968. Možda spava
1970.-te
1971. Ceo život za godinu dana
1972. Čovek koji je bacio atomsku bombu na Hirošimu
1972. Breme
1976. Na putu izdaje
1978. Povratak otpisanih (TV serija) nemački vojnik
1980.-te
1982. Španac (serija) Radio-spiker
1984. Banjica (TV serija)
1985. Sudbina umetnika-Đura Jakšić tužilac
1985. Geneza
1985. Kvo vadis?
1986. Neozbiljni Branislav Nušić psihijatar
1986. Veštica
1986. Odlazak ratnika, povratak maršala
1987. I to se zove sreća Predstavnik iz inostranstva
1987-1988. Bolji život sudija
1988. Vuk Karadžić
1988. Šta radiš večeras
1988. Tesna koža 3 islednik
1988. Balkan ekspres 2
1989. Mister Dolar (TV) Gospodin bez skrupula
1989. Balkan ekspres 2
1990.-te
1991. Bolji život 2 sudija
1992. Prvi put s ocem na jutrenje apotekar Olbreht
1994. Teatar u Srba
1993-1994. Srećni ljudi Ozren Soldatović
1995. Kraj dinastije Obrenović grof Pavle Mansurov
1995-1996. Srećni ljudi 2 Ozren Soldatović
1996. Srećni ljudi: Novogodišnji specijal Ozren Soldatović
1997. Gore-Dole (TV serija) Zojkić
2000.-te
1999-2001. Porodično blago Dr Nikolić
2007-2012. Bela lađa Ozren Soldatović

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 [1] Arhivirano 2009-08-17 na Wayback Machine-u, Fatalni Ringišpil, Aleksandar Žikić, 1999
  2. [2], Dušan Golumbovski i Edi Dekeng, RTB, 1967
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 [3] Arhivirano 2010-04-17 na Wayback Machine-u, Dušan Golumbovski - Alkohol je moja tužna prošlost, Ispovest, 2010
  4. [4], Masoni u Jugoslaviji(1764-1980), Zoran D. Nenezić, 1987
  5. [5][mrtav link], Dušan Golumbovski - Negativac mekog srca, 2010
  6. [6] Arhivirano 2012-01-17 na Wayback Machine-u, Diplomci fakulteta za fizičku hemiju, 1948-2006
  7. [7] Arhivirano 2014-03-17 na Wayback Machine-u,The transformation of the intercultural theatre system, Dragana Čolić Biljanovski, 2005
  8. [8], IMDB - Glumački profil, 2011
  9. [9], In memoriam Nikola Karaklajić, 2009
  10. [10], Teatar T pred stečajem, 1997
  11. [11], Dušan Golumbovski - Nevesela vremena, 1997
  12. [12], Uspeh po tradiciji, 2007
  13. [13], Profesionalni angažman diplomiranih studenata filmske i TV montaže, 2008

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]