Е

Ne poistovećivati sa E, slovom latinice.

Е е (iskošeno: Е е) je ćiriličko slovo, ekvivalent latiničnom slovu E i grčkom slovu epsilon (Ε ε).

Istorija

Slovo E je izvedeno iz grčkog slova epsilon.

U staroslovenskoj azbuci ime slova je bilo єstь, što je na tadašnjem jeziku značilo »jeste«.

U ćiriličkom brojevnom sistemu, slovo ⟨E⟩ je imalo vrednost broja 5.

Oblik

U ranoj ćirilici, oblik ovog slova je bio obao (Є є), dok se danas piše sa oštrim ivicama (E e). Oblo E se danas koristi samo u ukrajinskoj i rusinskoj azbuci, i označava dvoglasnik (diftong) "je".

Upotreba

Prisutno je u svim ćiriličnim pismima i uglavnom označava poluzatvoren prednji nelabijalizovan samoglasnik (/e/).

Ruski i beloruski jezik

U ruskom i beloruskom jeziku, uglavnom označava diftong "je". Kada se nađe nakon određenih suglasnika (D, T, L, N), vrši se proces nalik našem jotovanju ("DE" se čita slično našem "ĐE", "TE" slično našem "ĆE" itd.), isti slučaj kao sa ukrajinskim "Є".

I u ruskoj i u beloruskoj azbuci, nalazi se na šestom mestu.

Bugarski, makedonski, srpski i ukrajinski jezik

U bugarskom, makedonskom, srpskom i ukrajinskom jeziku, ovo slovo označava ili "poluzatvoren prednji nelabijalizovan samoglasnik" (/e/), ili pak "poluotvoren prednji nelabijalizovan samoglasnik" (/ɛ/).

U bugarskoj azbuci, nalazi se na šestom mestu, dok se u makedonskoj, srpskoj i ukrajinskoj nalazi na sedmom.

Srodna slova

• Ѐ ѐ: slovo ćirilice
• Ё ё: slovo ćirilice
• Є є: slovo ćirilice
• E e: E (slovo latinice)
• Ε ε: slovo grčkog alfabeta