Vuk samotnjak
| Vuk samotnjak | |
|---|---|
 | |
| Žanr | avantura, drama, dečji, porodični |
| Režija | Obrad Gluščević |
| Producent | Sulejman Kapić |
| Scenario | Obrad Gluščević Stjepan Perović |
| Uloge | Slavko Štimac |
| Muzika | Bojan Adamič |
| Fotografija | Nenad Jovičić |
| Montaža | Linda Braniš Bobanac |
| Datum(i) premijere | 13. 7. 1972
|
| Trajanje | 83 min. |
| Zemlja |  SFRJ |
| Jezik | srpskohrvatski |
Vuk samotnjak je jugoslovenski film iz 1972. godine. Režirao ga je Obrad Gluščević, koji je napisao i scenario zajedno sa Stjepanom Perovićem. Premijerno je prikazan na Festivalu jugoslovenskog filma u Puli, 1972. godine.[1]
Vuk samotnjak je film o prijateljstvu dečaka i psa. Radnja filma se odigrava u Lici, neposredno nakon Drugog svetskog rata. Dečak Ranko nalazi u planini velikog psa, nemačkog ovčara, koji je tu ostao posle rata. Ranko ga spašava iz zamke u koju se uhvatio i sprijateljuje se sa njim. Po natpisu sa medaljona na ogrlici naziva ga Hund. Međutim, pošto je pas sličan vuku seljani veruju da se radi o opasnom vuku, samotnjaku, i da ga treba ubiti. Dečak zbog toga strahuje za svog ljubimca. Krišom mu nosi hranu u planinu. Pas ga jednom čak spasava od vuka. Seljaci organizuju hajku, jer veruju da je taj vuk samotnjak poklao ovce u jednom toru. U poslednjem trenutku dečak spašava svog prijatelja.[1][2][3]
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Slavko Štimac | Ranko |
| Željko Mataija | Ređo |
| Ivan Štimac | Ćiro |
| Boro Ivanišević | Jošo |
| Smiljan Čičić | Nikolica |
| Edo Peročević | Otac |
| Finka Pavičić Budak | Baka |
| Dragomir Felba | Daneša |
| Slavica Fila | učiteljica |
| Rikard Brzeska | |
| Branko Špoljar | |
| Ilija Ivezić | |
| Jovan Rančić | |
| Sabrija Biser | |
| Pas Roul | Pas Hund |
- Nagrada „Srebrna arena“ na Pulskom festivalu za drugi najbolji film i nagrada publike „Jelen“, Pula, 1972. godine[2].
- Nagrada Doma pionira Slavku Štimcu, Niš, 1973. godine.[3]
- Nagrada kinematografskih pisaca, Hihon (Španija).
- Nagrada „Jovellanos“, Nacionalnog centra dečjeg i omladinskog filma, Hihon, 1972. godine.
- Nagrada „Zlatni delfin“ za najbolji igrani film, Teheran, 1972. godine.
- Nagrada za najbolji igrani film, Damask.
- Nagrada „Chauette“, Brisel, 1980. godine.[2][3]
- Vuk samotnjak je prvi film u kome je glumio Slavko Štimac, a tada je imao 11 godina.
- U Lici 1971. godine nije bilo dovoljno snega pa je film zato snimljen u Sloveniji, a jedan deo u Zagrebu, u studiju Jadran filma.[1][4]
Maja Gluščević, supruga scenariste i reditelja Obrada Gluščevića, napisala je dva romana inspirisana filmom Vuk samotnjak:
- Vuk samotnjak, 1983. godine, roman napisan na osnovu filma[5],
- Tišina, snima se!, 2009. godine, romansirani doživljaji sa snimanja filma.[1]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hrvatski filmski savez. „Roman za djecu na tragu filma”. Pristupljeno 4. 2. 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 RTS. „Vuk samotnjak”. Pristupljeno 4. 2. 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Filmski programi. „Vuk samotnjak”. Pristupljeno 4. 2. 2015.
- ↑ Vreme. „Osećaj za meru”. Pristupljeno 4. 2. 2015.
- ↑ Gugl knjige. „Vuk samotnjak”. Pristupljeno 4. 2. 2015.
- Vuk samotnjak na sajtu IMDb