Uldin

Uldin (lat: Uldin, umro 412. god.) je bio jedan od najmoćnijih hunskih poglavara koji su živeli severno od Dunava u periodu koji je prethodio Atilinom uzdizanju, a za vreme vladavine istočnorimskih (vizantijskih) careva Arkadija (395.-408.) i Teodosija II. (408.–450.).

Uldin je prvo postao poznat među Rimljanima u decembru 400. godine kada je porazio odmetnutog carskog vojskovođu Gota Gajnu, odrubio mu glavu i poslao je u Carigrad Arkadiju kao poklon. Zauzvrat, car mu je poslao bogate darove i ponudio status rimskog saveznika. Šest godina kasnije (406.), Uldin je lično, zajedno sa svojim saveznicima Skirima, otišao u severnu Italiju i pomogao zapadnorimskom vojskovođi Stilihonu da odbrani stari centar carstva od gotskog kralja Radagajsta.

Najposle, Uldin je pokušao za svoj račun da napadne rimske teritorije u Meziji 408., kada je na hiljade njegovih germanskih saveznika poginulo ili palo u rimsko zarobljeništvo. Uldinovi najbliži sledbenici su usred primamljivih darova i obećanja prebegli na rimsku stranu, a on sam je bio primoran da se povuče. Preživele Skire carske vlasti su naselile kao kolone u Maloj Aziji.

Uldin je umro 412. godine, i Huni su se nakon toga podelili u tri posebne grupe.

Literatura

• The Prosopography of the Later Roman Empire II: A.D. 395-527, ed. J.R. Martindale, Cambridge 1980, str. 1180.

• Bunson, Matthew. "Uldin." Encyclopedia of the Roman Empire. New York: Facts On File, Inc., 1994. Facts On File, Inc. Ancient History & Culture. [1]

Spoljašnje veze

• Istorijska biblioteka:Uldin

Prethodnik: Alipbi 378. - 390.

Vladar Huna 390. - 411.

Nasljednik: Donat do 412.