Trebonije
Gaj Trebonije (Gaius Trebonius, ? - 43. pne.) je bio rimski vojskovođa iz doba kasne Republike, poznat kao jedan od Cezarovih pristaša koji se priključio njegovim atentatorima.
Rodio se u viteškoj porodici, te se, kao novus homo, priključio Cezarovim populares|popularima. Godine 60. pne. je izabran za kvestora, a godine 55. pne. je postao plebejski tribun. Predložio je Lex Trebonia, zakon kojim je faktički potvrđena dominacija Prvog trijumvirata nad rimskom politikom. Poslije se kao legatus|legat priključio Cezarovoj vojsci u galskim ratovima te sudjelovao u pohodu na Britaniju 54. pne.
U prvim mjesecima građanskog rata 49. pne. Cezar je Treboniju povjerio opsadu pro-pompejske Masilije koja je uspješno okončana. Sljedeće je godine u Rimu služio kao pretor, da bi godine 47. pne. bez uspjeha pokušao gušiti pompejanske ustanke u Hispaniji.
Godine 45. pne. je Trebonije imenovan za suffect konzula, ali tada je navodno počeo kovati zavjeru protiv Cezara. 15.3. 44. pne. - na dan atentata - Trebonije je zadržao Marka Antonija ispred sjedišta Senata u trenutku kada su tamo zavjerenici opkolili i Cezara izboli nožem.
Poslije ubistva je Trebonije proglašen prokonzulom Azije. Tamo ga je na prevaru ubio i zarobio Publije Kornelije Dolabela.