Hindenburg (film)
Za snimke katatstrofe, vidite članak Hindenburg (snimke).| The Hindenburg | |
|---|---|
 maketa Hindenburga korištena u filmu | |
| Režija | Robert Wise |
| Producent | Robert Wise |
| Scenario | Nelson Gidding Richard Levinson William Link |
| Predložak | The Hindenburg; autor: Michael M. Mooney |
| Uloge | George C. Scott Anne Bancroft William Atherton |
| Muzika | David Shire |
| Fotografija | Robert Surtees |
| Montaža | Donn Cambern |
| Distribucija | Universal Studios |
| Datum(i) premijere | 25. 12. 1975
|
| Trajanje | 125 min. |
| Zemlja |  Sjedinjene Države |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 15 mil. $ |
| Bruto prihod | 27,9 mil. $[1] |
The Hindenburg (sh. Hindenburg) je američki historijski film snimljen 1975. godine u režiji Roberta Wisea. Predstavlja adaptaciju istoimene knjige Michaela M. Mooneya koja je opisivala posljednji let njemačkog cepelina Hindenburg, završen katastrofalnim rušenjem prilikom pokušaja pristajanja u SAD 1937. godine. Radnja prikazuje kako je cepelin, koji predstavlja jedan od velikih propagandnih aduta prije nekoliko godina uspostavljenog nacističkog režima, predmet špekulacija o sabotaži te kako jedan od njemačkih oficira (koga tumači George C. Scott) nastoji raskrinkati moguće sabotere među nizom živopisnih putnika.
Film je nastojao kombinirati dva prilično popularna hollywoodska trenda - nostalgiju prema međuratnom periodu, ali i spektakularne filmove katastrofe. Studio Universal, koji je imao nekoliko velikih hitova iz tog žanra, je u njega uložio izuzetan novac, nastojeći katastrofu - jednu od rijetkih koja je bila detaljno zabilježena filmskim kamerama - što vjernije rekonstruirati kroz specijalne efekte. Jedan od posebno zanimljivih pokušaja bio je trik kojim su se autentični filmski žurnali 1930-ih nastojali posebnim tehnikama "obojati", odnosno pretopiti u suvremene igrane scene u boji. Kritika mu nije bila sklona, prije svega zbog nezanimljivih likova, a posebno se na njega okomila tada uticajna Pauline Kael; iako je imao publiku i ostvario određeni komercijalni uspjeh, relativno brzo je zaboravljen.
Uloge[uredi | uredi kod]
Brojni od fiktivnih likova u filmu su temeljeni na stvarnim ličnostima. Tako je, na primjer, Franz Ritter temeljen na Fritzu Erdmannu, a Karl Boerth na Ericu Spehlu.[2]
| Glumac/ica | Uloga |
|---|---|
| George C. Scott | Pok. Franz Ritter |
| Anne Bancroft | Ursula, grofica |
| William Atherton | Boerth |
| Roy Thinnes | Martin Vogel |
| Gig Young | Edward Douglas* |
| David Mauro | Joseph Goebbels* |
| Burgess Meredith | Emilio Pajetta |
| Rolfe Sedan | Ambasador Luther |
| Charles Durning | Kap. Pruss* |
| Richard A. Dysart | Kap. Lehmann* |
| Robert Clary | Joe Späh* (u nekim izvorima pogrešno navođen kao Spahn) |
| Rene Auberjonois | Maj. Napier |
| Peter Donat | Reed Channing |
| Alan Oppenheimer | Albert Breslau |
| Katherine Helmond | Mrs. Mildred Breslau |
| Jean Rasey | Valerie Breslau |
| Joanna Cook Moore | Mrs. Channing |
| Stephen Elliott | Kap. Fellows |
| Joyce Davis | Eleanore Ritter |
| Colby Chester | Eliot Howell III |
| Michael Richardson | Rigger Neuhaus |
| Herbert Nelson | Dr. Hugo Eckener* |
| William Sylvester | Pukovnik Luftwaffea |
| Greg Mullavey | Herbert Morrison* |
| Herbert Morrison | sam sebe (glas nenaveden na špici) |
(*) Stvarna historijska ličnost navedena pod pravim imenom.
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ "Box Office Information: The Hindenburg." The Numbers. pristup 22. V 2012.
- ↑ Brossman, Dan. "'The Hindenburg' (1975): Fact & Fiction." Airships.net: A Dirigible and Zeppelin History Site, June 10, 2010. pristup 13. III 2015.