Termičke povrede penisa
| Termičke povrede penisa | |
|---|---|
| Specijalnost | Urologija Plastična hirurgija |
| Klasifikacija i eksterni resursi | |
| ICD-9 | 959.13, 959.14 |
| eMedicine | med/3415 |
Termičke povrede penisa je poseban grupa povreda penisa koja nastaje kao posledica dejstva toplote, hladnoće ili hemijskih materija. U većem broju slučajeva ove povrede penisa smatraja se urološkim hitnim stanjem i najčešće zahtevaju hiruršku ili urološku intervencije. Ciljevi lečenja, ovih povreda penisa je univerzalni: očuvanje dužine penisa, očuvanje erektilne funkcije i održavanje sposobnosti da telo penisa pravilno stoji, po uzdužnoj osi.
Termičke povreda penisa mogu biti praćena i povredom uretre, ako su smrzavanjem ili plamenom zahvaćena oba kavernozna tela,[1] i zahtevaju hitnu rekonstrukciju mokraćne cevi kako bi se otklonili poremećaji u mokrenju.[2][3]
Etiopatogeneza[uredi | uredi kod]
Termičke povreda penisa, prema uzroku nastanka mogu biti: promrzline i opekotine
Promrzline[uredi | uredi kod]
Pod uticajem faktori koji doprinose smrzavanju penisa, ilu u uslovima opšte hipotermija, kao npr. kod mokrenje na velikoj hladnoći, ili u uslovima alkoholna intoksikacije mogu nastati promrzline penis. Promrzlinama je najčešće izložena kožica prepucijua, a u težim slučajevima i telo penisa.
Kao rezultat ove povrede izazvane hladnoćom u zahvaćenom području kož penisa postaje purpurno-crvena boja; a bolesnik se žali na, svrab, peckanje, paresteziju, otok penisa.
Kod blažih promrzlina stanje je reverzibilno i bolest nestaje spontano u roku od nekoliko dana. U težim slučajevima, pod uticajem hladnoće u koži se formira nekroza tkiva, koja prelazi u duboku gnojnu ranu, koja odlože izlečenje i do 3 meseca.
Opekotine[uredi | uredi kod]
Termička povreda penisa javlja se kao rezultat prenosa energije od izvora toplote do tela i zato se na osnovu izvora energije, anatomskog nivoa povrede ili gradacije opekotine u stepenima (I, IIa, IIb, III), mada se u medicinskoj i drugoj literaturi koriste različita razvrstavanja opekotina.
Tremičke opekotine penisa može izazvati otvoreni plamen (vatra), para, kontakt sa vrućim predmetima, ili vrela tečnost. Ova vrsta opekotine npr. vrućim tečnostima ima najveći udeo u strukturi svih opekotina penisa kod dece i starijih osoba.
Karakteristike promena kod opekotina[uredi | uredi kod]
Karakteristike promena kod termičkih opekotina penisa zavise od:
- Intenziteta zagrevanja tkiva; kod visokih temperatura (> + 50 °C), kod niskih temperatura (> od - 45 °C).
- Fizičkih karakteristika termičkih agenasa; čvrsti, tečni, gasoviti.
- Viskoziteta termičkog agensa
- Načina prenosa toplote; konvekcija, radijacija, isparavanje.
- Trajanja zagrevanja ill dužina izlaganja
- Stanja zaštite penisa (odeće i slično)
- Doba dana i vremeskih prilika (kao metorološke pojava) u momentu nastanka opekotine; sunce, sneg, kiša, vetar.
Podela opekotina prema težini oštećenja penisa[uredi | uredi kod]
Opekotine penis najčešće nastaju zadesnim izlaganja genitalije i prema težini oštećenja pensa dele mse na četiri stepena:
- Prvi stepen
Karakteriše se hiperemijom i edemom penisa.
- Drugi stepen
Karakteriše se pojavom plikova, potkožnim edemom, retencijom mokraće
- Treći stepen
Karakteriše se nekrozom kože.
- Četvrti stepen
Četvrti stepen je terminalni stadijum opekotine, koji se karakteriše nekrozom sunđerastog i kavernozne tela penisa.
Uzroci i osnovne karakteristike termičkih opekotina penisa[uredi | uredi kod]
| Uzroci | Karakteristike promena |
|---|---|
| Plamen |
|
| Tečnost |
|
| Para |
|
| Kontakt sa predmetima i viskoznim materijama |
|
Terapija[uredi | uredi kod]
Lečenje termičkih povrede penisa je dugotrajno i složeno, a ishod često neizvestan i sa brojnim funkcionalnim, estetskim i psihičkim posledicama. Poseban problem predstavljaju teške opekotine koje imaju veliki medicinski, socijalni i ekonomski značaj. Kompleksnost lečenja proističe iz brojnih poremećaja koji nastaju kako na nivou opekotinskih rana penisa, tako i na nivou sistemskih poremećaja.
Zato terapija teških opekotina spada u grupu najtežih u kliničkoj medicini. Njihovo lečenje najčešće zahteva velike napore i multidisciplinarni pristup zdravstvenih radnika, široku paletu lekova i drugim farmaceutskih proizvoda. Lečenje je veoma skupa a proces rehabilitacije i resocijacije dugotrajan i složen.
Američko udruženje za opekotine i Američki koledž hirurga 1999. postavilo je kriterijume za razvrstavanje (trijažu), početno lečenje i bolničko lečenje opekotina, koji su danas opšte prihvaćeni u mnogim zemljama sveta:[4]
- Lake opekotine leče se ambulantno,
- Srednje teške i teške opekotine u bolničkim uslovima,
- Deo teških opekotina u specijalizovanim ustanovama.
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ Bhoil R, Sood D. Signs, symptoms and treatment of penile fracture. Emerg Nurse. 2015 Oct 9. 23 (6):16-7.
- ↑ Roy M, Matin M, Alam M, Suruzzaman M, Rahman M. Fracture of the penis with urethral rupture. Mymensingh Med J. 2008 Jan. 17(1):70-3.
- ↑ Amit A, Arun K, Bharat B, Navin R, Sameer T, Shankar DU. Penile fracture and associated urethral injury: Experience at a tertiary care hospital. Can Urol Assoc J. 2013 Mar-Apr. 7(3-4):E168-70.[Full Text].
- ↑ Appendix B to hospital resources document. Guidelines for service standards and severity classifications in the treatment of burn injury. American Burn Association. Bull Am Coll Surg 1984; 69(10): 24−8.
