Tahikininski receptor
Prijeđi na navigaciju
Prijeđi na pretragu
| Tahikininski receptor 1 | |
|---|---|
| Identifikatori | |
| Simbol | TACR1 |
| Alt. simboli | TAC1R |
| Entrez | 6869 |
| HUGO | 11526 |
| OMIM | 162323 |
| RefSeq | NM_001058 |
| UniProt | P25103 |
| Drugi podaci | |
| Lokus | Hromozom 2 p13.1-p12 |
| Tahikininski receptor 2 | |
|---|---|
| Identifikatori | |
| Simbol | TACR2 |
| Alt. simboli | TAC2R, NKNAR |
| Entrez | 6865 |
| HUGO | 11527 |
| OMIM | 162321 |
| RefSeq | NM_001057 |
| UniProt | P21452 |
| Drugi podaci | |
| Lokus | Hromozom 10 q11-q21 |
| Tahikininski receptor 3 | |
|---|---|
| Identifikatori | |
| Simbol | TACR3 |
| Entrez | 6870 |
| HUGO | 11528 |
| OMIM | 162332 |
| RefSeq | NM_001059 |
| UniProt | P29371 |
| Drugi podaci | |
| Lokus | Hromozom 4 q25 |
Tahikininski receptori pripadaju familiji G protein spregnutih receptora. Njihovi endogeni ligandi su tahikinini. Poznata su tri tahikininska receptora kod sisara: NK1, NK2 i NK3. Ovi receptori uzrokuju aktivaciju fosfolipaze C, i produkciju inozitol trifosfata (takozvana Gq sprega).
Endogeni ligandi[uredi | uredi kod]
Geni i ligandi receptora su:[1]
| Receptor | Gen | Ligand |
| NK1 | TACR1 | supstanca P |
| NK2 | TACR2 | neurokinin A |
| NK3 | TACR3 | neurokinin B |
Vidi još[uredi | uredi kod]
Literatura[uredi | uredi kod]
- ↑ Maggi CA (1995). „The mammalian tachykinin receptors”. Gen. Pharmacol. 26 (5): 911–44. DOI:10.1016/0306-3623(94)00292-U. PMID 7557266.
Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]
- „Tachykinin Receptors”. IUPHAR Database of Receptors and Ion Channels. International Union of Basic and Clinical Pharmacology. Arhivirano iz originala na datum 2011-05-16.
- MeSH Tachykinin+Receptor