Univerzitet u Ljubljani

Univerzitet u Ljubljani
Univerza v Ljubljani
lat. Universitas Labacensis
Historija
Osnivanje	1919.
Generalno
Vrsta	javni univerzitet
Administracija
Rektor	Igor Papič
Admin. osoblje	3500
Studenti
Broj studenata   – dodiplomci   – diplomci	61.000 54.000 7000
Udruženja	ERASMUS, AUE, UM
Lokacija
Sjedište   – grad   – država	Ljubljana Slovenija
Kampus	urbani
Službene stranice
www.uni-lj.si

Univerzitet u Ljubljani (slovenski: Univerza v Ljubljani, latinski: Universitas Labacensis) je najstariji univerzitet na području Republike Slovenije. Sa oko 64.000 studenata jedan je od najvećih univerziteta u Evropi. Univerzitet se danas sastoji od 23 fakulteta i 3 akademije.

Istorija

Muzička akademija Univerziteta u Ljubljani.

Prve isusovačke pravne i teološke akademije u Ljubljani osnovane su još u XVII. vijeku, ali je univerzitet započeo sa radom 1810. pod nazivom Écoles centrales za vrijeme uprave Prvog Francuskog Carstva u Ilirskim pokrajinama. Écoles centrales je prestala sa radom 1813. godine kada je ponovo uspostavljena austrijska uprava.

U toku druge polovice XIX. vijeka pojavilo se nekoliko zahtijeva za osnivanje univerziteta na slovenskom jeziku. U zadnjoj decenici XIX. vijeka osnovan je odbor za pokretanje univerziteta, a 1898. godine skupština Kranjske osigurala je program stipendiranja za sve studente koji su namjeravali postići habilitaciju uz uslov da naknadno prihvate mjesto na Univerzitetu u Ljubljani jednom kada institucija bude osnovana. Time je osigurano potrebno akademsko osoblje za novi univerzitet.

Nepovoljne političke okolnosti ipak su sprečavale konačan početak rada institucije sve do raspada Austro-Ugarske. Ovom se poslu ponovo pristupilo tek nakon osnivanja Države Slovenaca, Hrvata i Srba i Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.

23. novembra 1918. organiziran je prvi sastanak odbora za osnivanje univerziteta. Vlada u Beogradu donijela je formalnu odluku o osnutku 2. jula 1919. godine, a prvi su profesori imenovani u iste godine. Univerzitet je započeo sa predavanjima već 3. decembra 1919. godine.

Prve godine rada

1919. univerzitet se sastojao od pravnog, filozofskog, tehnološkog, teološkog i medicinskog fakulteta. Sjedište univerziteta nalazilo se u zgradi na Kongresnom trgu koja je od 1902. do 1918. godine služila kao zemaljska rezidencija Kranjske. Sredinom dvadesetih godina institucija je preimenovana u Univerzitet kralja Aleksandra u Ljubljani (latinski: Universitas Alexandrina Labacensis). 1941. godine izgrađena je zgrada univerzitetske biblioteke. I nakon Aprilskog rata univerzitet je uz značajne probleme nastavio sa djelovanjem i u okviru Ljubljanske pokrajine. Nekoliko je profesora za vrijeme rata uhapšeno ili deportirano u nacističke koncentracione logore dok se značajan broj studenata pridruživao Osvobodilnoj fronti ili Slovenskom domobranstvu.

Rad nakon oslobođenja

Nakon oslobođenja po završetku II svjetskog rata prvi i jedini stranac na čelnom mjestu univerziteta bio je izabran. Bio je to češki profesor Alois Král koji je predavao na Tehnološkom fakultetu još od 1920. godine i na kojemu je 4 puta bio na mjestu dekana. Od 1979. institucija je nosila naziv Univerzitet Edvarda Kardelja koji je zadržala do 1990. godine.

Vidi još

• Lista univerziteta u Sloveniji
• Narodna i univerzitetska knjižnica Slovenije

Vanjske veze

Univerzitet u Ljubljani na Wikimedijinoj ostavi

• (sl) Univerzitet u Ljubljani