Lista jeruzalemskih kraljeva

Kraljevina Jeruzalem osnovana je nakon Prvog križarskog rata 1099. godine. Godefroy od Bouillona je zavladao kraljevinom kao "čuvar Svetog groba" (latinski: Advocatus Sancti Sepulchri). Nakon njegove smrti, njegov brat, Balduin I, proglasio se kraljem Jeruzalema (latinski: rex Hierosolymae), koju su nasljeđivali njegovi potomci.

Kruna Jeruzalema bila je djelimično nasljedna, budući da je Visoki sud Jeruzalema imao djelimično pravo birati kralja.

Godine 1187. sam grad Jeruzalem je osvojio Saladin. Glavni grad Kraljevine Jeruzalem premješten je u Akru.

Kraljevi

1100-1118: Balduin I, brat Gotfrida
1118-1131: Baldovin II, rođak Baldovina I
1131-1153: Melisenda, kćerka Baldona II, nakon abdikacije upravljala u sinovo ime kao regent ili kao njegov savjetnik
- 1131-1143: Fulk, iure uxoris kao muž Melisende
1143-1162: Balduin III, sin Melisende i Fulka
1162-1174: Amalrik I, sin Melisende i Fulka
1174-1185: Balduin IV, sin Amalrika I
1183-1186: Balduin V, sin Sibile
1186-1190: Sibila, kćerka Amalrika I i majka Balduina V
- 1186-1190: Gui, iure uxoris kao muž Sibile, a nakon njene smrti ratovao za krunu sa svastikom Izabelom koju je Visoki sud priznao za vladaricu
1190-1205: Izabela I, kćerka Amalrika I
- 1190: Conrad I, iure uxoris kao muž Izabele I
- 1192-1197: Henri II, iure uxoris kao muž Izabele I
- 1198-1205: Aimery II, iure uxoris kao muž Izabele I, također kralj Kipra
1205-1212: Maria, kćerka Izabele I i Conrada I
- 1210-1212: Jean I, iure uxoris kao muž Marije
1212-1228: Izabela II (Jolanda), kćerka Marije i Jeana I
- 1125-1228: Fridrich, iure uxoris kao muž Izabele II, također car Svetog Rimskog Carstva i kralj Sicilije
1228-1254: Conrad IV, sin Izabele II i Fridricha, također kralj Sicilije i Njemačke
1254-1268: Conradin, sin Conrada IV, također kralj Sicilije
1268-1284: Hugues III, praunuk (sin mlađe kćerke najstarije kćerke) Izabele I i Henria I, također kralj Kipra
1284-1285: Jean II, sin Huguesa, također kralj Kipra
1285-1324: Henri II, sin Huguesa, također kralj Kipra

Pretendenti

Godine 1264. pravo na krunu Jeruzalema polagao je Hugo, grof Briennea, kao primogenituralni nasljednik Izabele I. Međutim, za kralja je izabran budući kiparski kralj Hugues III, iako je majka grofa Briennea bila starija sestra majke kiparskog kralja. Grofovi Briennea i njihovi nasljednici su nastavili sebe smatrati de iure kraljevima. Kiparski kraljevi su izgubili posljednji djelić Kraljevine Jeruzalem 1324. godine, a njihovi nasljednici su nastavili sebe smatrati de iure kraljevima. Kada je 1672. umro poljski kralj Jan II Kazimierz, njegovo briensko pravo na jeruzalemsku krunu naslijedio je njegov daleki (ali ipak najbliži) srodnik Henri de La Trémoille, koji je od svog oca bio naslijedio kiparsko pravo na krunu. Time su se dvije rivalske linije ujedinile, a njihov predstavnik danas je belgijski plemić, princ Charles-Antoine Lamoral de Ligne-La Trémoïlle. On je de iure nasljednik nepostojeće jeruzalemske krune.

Danas titulu kralja Jeruzalema, uz različita opravdanja, koriste španjolski kralj, članovi Savojske dinastije i nasljednici austrijskih careva.