Skopljanska eparhija
Skopljanska eparhija ili Skopljanska mitropolija je nekadašnja eparhija Srpske pravoslavne crkve.
Sjedište joj je bilo u Skoplju. Prema arondaciji eparhija iz 1931. godine, Skopljanskoj eparhiji su pripali pojedini srezovi iz Niške eparhije — pčinjski, poljanički, masurički i bosiljgradski, a od nje su oduzeti srezovi: porečki za Eparhiju ohridsko-bitoljsku i kratovski za Eparhiju zletovsko-strumičku. Sveukupno, obuhvatala je sljedeće srezove: skopljanski, kačanski, veleški, žegligovski (Kumanovo), preševski, krivopalanački, bosiljgradski, masurički (Surdulica), pčinjski, poljanički (Vladičin Han), donjopološki (Tetovo), gornjopološki (Gostivar), galički i grad Skoplje.
Skopljanski eparhijski arhijerej po položaju je bio mitropolit. Mitropoliti skopski su bili Varnava Rosić (1920-1930) i Josif Cvijović (1932-1957).
Mitropolit Josif je 1941. proteran iz Skoplja od strane bugarskih okupacionih vlasti, a po završetku Drugog svetskog rata nova komunistička vlast Josipa Broza mu je uabranila da se vrati i upravlja eparhijom.
1967. godine je došlo do makedonskog raskola u SPC i tada je nekanonski proglašena tzv. autokefalna Makedonska pravoslavna crkva.
2002. godine počeli su razgovori sa predstavnicima nepriznate MPC za povratak u kanonske okvire, koji su kao rezultat dali osnivanje kanonski priznate Pravoslavna ohridska arhiepiskopija i njene autonomije 2005. godine. Na čelu Mitropolije skopske u sastavu POA, od njenog osnivanja je arhiepiskop Jovan Vraniškovski.