Septembarski masakri
Septembarski masakri bili su serija ubojstava u Parizu (2. – 7. rujna 1792.) i drugim gradovima tokom kasnog ljeta 1792. godine, u jeku Francuske revolucije. U to je vrijeme postojala bojazan da će strane vojske napasti Pariz i da će zatvorenici gradskih zatvora započeti pobunu i masakrirati građane. Radikali su pozivali na preventivno djelovanje, posebice Jean-Paul Marat, koji je pozivao novake da pobiju zatvorenike prije nego odu u službu. Masakriranje su provele bande članova Nacionalne garde i nekolicina fédéréovaca. Pariška komuna, gradska vlast u glavnom gradu, tolerirala je masakr te je pozvala druge gradove da slijede ovaj primjer. Do 6. rujna 1792., polovica pariških zatvorenika bila je sumarno pogubljena, što je bilo između 1,200 i 1,400 ljudi. Među ovima, 233 osobe su bili neprisegnuti katolički svećenici koji su odbili podržati vlast. Masakri su se ubrzo nastavili i u drugim gradovima.
Neki historiografi ovaj događaj smatraju početkom Jakobinskog terora.
Iako nitko nije službeno optužen za ubojstva, političke posljedice prvo su pogodile žirondince (koji su bili previše umjereni), a onda i jakobince (koji su bili previše brutalni). Sumarno, Septembarski masakri ostaju u historiji zapisani kao ikonski događaj Revolucije, koji je stvorio snažnu podjelu među onima koji su ju podržavali, odnosno koji su joj se protivili.