Robert Valdgoni
| Robert Valdgoni | |
|---|---|
 Robert Valdgoni posle hapšenja 1938. godine.
| |
Karijera
| |
| Važnije bitke | Prvi svjetski rat Ruski građanski rat |
Robert Valdgoni (pseudonim: Aleksej Mihajlovič Buligin; 31. maj 1892 — Moskva, 19. april 1938) je bio hrvatski revolucionar, komandant Crvene armije u Oktobarskoj revoluciji i član KPJ.
Pogubljen je za vrijeme Velike čistke 1938. godine.
Robert Valdgoni rođen je u Austro-Ugarskoj 31. maja 1892. godine. Po nacionalnosti je bio Hrvat.[1] Borio se na strani Belogardejaca u puku "Matija Gubec" u kojem je bio i Pavle Gregorić. Početkom 1920, zahvaljujući boljševičkoj agitaciji Gregorića, Valdgonija, i još nekih oficira, ceo puk je prešao na stranu Crvene armije.[2] Potom je postao načelnik novoosnovane Jugoslovenske sekcije pri Moskovskim pešadijskim tečajevima, koja je formirana na inicijativu Centralnog jugoslovenskog biroa Centralnog komiteta RKP(b).[3]
1921. godine, na kraju Građanskog rata se zajedno sa suprugom vratio u novoosnovanu Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca. Zaposlio se kao revizor u kompaniji "Singer", a zatim je postao direktor filijale. Kao direktor filijale je zapošljavao komuniste koji nisu mogli da se zaposle nigde drugde nakon donošenja Zakona o zaštiti države. Takođe je postao član Komunističke partije Jugoslavije i aktivno se bavio ilegalnim partijskim radom. Radio je sa Ladislavom Žerjavićem, Jovanom Mališićem, Nikolom Kovačevićem i Jovom Ljumovićem i drugima. Navodno je bio i sekretar okružnog komiteta KPJ u Varaždinu. 1927. je pokušavao da postavi komuniste na izbornu listu za varaždinski okrug, nakon čega je privukao pažnju policije. Stoga odlučuje da emigrira u Sovjetski Savez da bi izbegao hapšenje. Tamo je stigao 20. novembra 1927. godine.[4]
Do kraja svog života živeo je u Moskvi kao politički emigrant pod imenom Aleksej Mihajlovič Buligin. Radio je kao kontrolor laboratorijske opreme u Glavnom odeljenju za vađenje nafte pri Narodnom komesarijatu za tešku industriju. Uhapšen je 19. jula 1938. godine. Zbog "antisovjetske, špijunske i terorističke delatnosti" osuđen je na smrt 19. aprila 1939. i istog dana pogubljen. Rehabilitovan je 10. juna 1958.[1]
- ↑ 1,0 1,1 Podaci o pogubljenju Roberta Valdgonija
- ↑ https://books.google.rs/books?id=pZFpAAAAMAAJ&q=robert+valdgoni&dq=robert+valdgoni&hl=en&sa=X&redir_esc=y
- ↑ https://books.google.rs/books?redir_esc=y&id=CcEVAQAAIAAJ&dq=robert+valdgoni&focus=searchwithinvolume&q=valdgoni
- ↑ Ivan Očak, "U borbi za ideje Oktobra: jugoslavenski povratnici iz Sovjetske Rusije (1918-1921)", (Zagreb: Stvarnost, 1976), str. 361-362.